bir insan neden yalnızlığı seçer

Belki de gerçek sevgiye henüz rastlamamıştır.

Belki de yalnızlık bir mecburiyettir. Bir de böyle düşünelim.

Yalnızlık ayrıca çokca kaçıp sığındığımız bir liman. Orada yatıştırabiliyoruz sorunlarımızı biraz olsun. Düşünebilmenin önünü açar, fırsat tanır yalnızlık.

Yalnızlık güzel şeydir. Dendiği gibi zor filan da değildir. En kolayıdır, en rahatıdır.

Eğer ki yalnızlık zor geliyorsa bir insana ve bir insan yalnızlıktan dolu dizgin kaçiyorsa o insan olgunlaşabilmek için şans tanımıyordur kendine.

Yalnızlığı yaşamayı ögrenin derim. Sevin.

Fazla mutluluğun bünyesinde alerji yaptığı için olabilir. Kendime kendimden başka kendim yok.

Kendi kafasına uygun insan bulamamıştır.

Bu saatten Sonra seçim değil de Kader olduğunu dusunuyorum.

bir soru. yalnızlıkta canı yanmıyordur. daha mutlu ve kafası da çok daha rahattır. hayatına girmek isteyen her insana iyi niyetini fazla fazla kullandırmış ve bunu farkettiğinde artık bir daha iyiniyetini kullandırmaması gerektiğinin farkına varmıştır. daha uzar gider bu böyle...

Çevresindeki boş kalabalıktan yorulmuş olabilir.

her insan ama her insan sevilmek değer görmek saygı görmek ister. bunun egoyla alakası yok bu insanın doğasında var.

muhakkak her insanın sevdiği arkadaşları ya da aşık olduğu kişi vardır. biz sürekli olarak insanlara çok değer verip onları benimser çok cana yakın davranırız. kendimiz yeri gelir onun için bir şeylerden geri kalır ya da muzdarip oluruz. lakin karşı tarafa bakarız ki bizim yaptığımız gibi yapmıyor. kendi keyfi ve çıkarları için yaşıyor ve size değer vermiyor. siz onun için vakit ayırırsınız ya da ne bileyim sokakta giderken bir şey görürsünüz aaa bak bu böyle tüylü şeyleri sever alsam mı acaba dersiniz bu gibi o aklınıza gelir. lakin karşı taraf için siz aklının ucundan dahi geçmezsiniz.

geçmişte belkide kötü sonuçlanan ilişkileriniz olabilir. belki aldatıldınız belki de terk edildiniz ya da arkadaşlarınız yukarda anlattığım gibi size değer vermiyorlardır. bunlar hepsi bir süreçtir 1 günde, 1 ayda ya da 1 yılda bu yalnız kalma kararını almazsınız. artık gücünüzün bittiği yerde ve akıllandığınız yerde bu kararı alırınız ve kendi kabuğumuza çekilir kendi yağımızda kavrulmaya başlarız.

yalnızlıkta çok değişiktir; tıpkı bir uyuşturucu gibi. bakın uyarıyorum bağımlısı olursunuz bırakmak istersiniz bırakamazsınız. 4 yıldır sevgilim yok mesela benim ha acelemde yok şimdi olsa ne olur olmasa ne olur zaten istediğim gibi birisi yok. olsa da o beni ister mi bi ton meşakkatli iş ama insan sevmek sevilmek istiyor. Allah tan arkadaşlarım var beni yalnız bırakmıyorlar beraber eğleniyoruz dertlerimizi paylaşıyoruz. iyi var onlar. hatta aralarından bir tanesi gözde aleyne bugün doğum günü burdan dooğum gününü kutlarım ne kadar burdan kutladığımı hiç bir zaman göremeyecek olsa da olsun. Benden bu kadar dilim döndükçe anlatmaya çalıştım. buraya kadar okuyan herkese de kıymet verip okuduğu için teşekkür ediyorum.

Reddedildim.

Başka çarem yoktu..

Edebi cevap: Çünkü sadece o, sevilince terkedilmiyor.
Mantıklı cevap: senin özgürlüğünü veya haklarını kısıtlamıyorsa, insanların seçimini niye sorguladığına bağlı.

Kendini kendi teselli etmeyi öğrenmişse,
En sevdiklerine güvenmiş ve bu güven bir yanılgıya dönüşmüşse,
Kalabalıktan sıkılmış kafa dinlemek istemişse,
Zaten bir şey anlatsa da hiç mi hiç anlaşılamamışsa yalnızlaşır tabi.

Kime yanaşsa veya kim yanaşsa sahtelik görmüştür, güveni kalmamıştır ve kabuğuna çekilip yalnızlığı seçmiştir. Yani doğru bi seçim kendimce.

Kitap okumak için, ders çalışmak için vs.

diğer türlüsünü zaten bilmiyordur. sigara içmeyen birinin sigara istememesi gibi.

insan yaratılış itibarı ile ne beraberliğe, ne de yanlızlığa uygundur. karmaşık bir organizma. senle de olmuyor, sensiz de.

sahteliklerden, incelikten uzak tavır ve düşüncelerden usandığı için. içini döktüğü her insanın, içindekileri kırıp dökmesinden yorulduğundan yalnızlaşır insan.

bir şükrü erbaş şiirinden devşirerek anlatmak gerekirse, insanın içini dökmekten vazgeçmesi yalnızlık !

'' Senin korkularını,
benim inceliğimi doldurup yüreğime,
Bıraktığın boşluğu yonta yonta
binlerce heykelini yapacağım ''

(bkz: senin korkularını benim inceliğimi)

Neden biliyor musun?

Doğası yalnızlıktır tek başınalıktır çünkü..

yalnızlık, en samimi dosttur.

Insanlara güvenini kaybetmistir.

insana en büyük acıları yine bir başka insan yaşatır.uzak olsanda yalnızlığı seçsende.

insanlar onu buna mecbur etmiştir.

Yorulmuştur, her defasında sonun aynı olmasına canı sıkılmıştır bunu unutana kadar yalnız olmayı tercih edebilir.

türkçenin konuşanlarının dil ile büyük sorunları var. bu cümleyi kurduğum bağlam gramatik değil, kavramların, kelimelerin anlamına sahip olmaktan bahsediyorum. örneğin yalnızlık bir tercih değildir, insan yalnızlığa ancak maruz kalabilir. bunun dışında insan kendi başına kalmayı, tek başınalığı tercih edebilir; böyle bir durumda zaten insanların yalnızlık kavramını kullanırken kast ettiği baskılayıcı duyguları yaşamıyordur.

Belki sorun sözlükleri felsefecilerin, sosyologların, psikologların değil de türkçe gramer mezunlarının hazırlıyor olması. nerde böyle bir tercihte bulunuldu ki burada bulunulsun. Her neyse insan tek başına kalmayı çoğu zaman aralıklarla tercih eder çünkü diğer insanlarla bir arada olmaklığı ile ulaşamayacağı bir anı arzuluyordur. sonrasında zaten insanlar arasına geri döner.

Çünkü insanların yüzde 99,9'u mal.

Bu yüzde 99,9'luk mal kesimle muhatap olduğumda en fazla birkaç defa konuştuktan sonra neye ne tepki vereceğini ne konuşacağını neyi sevip sevmediğini bütün tercihlerini televizyon instagram vs. Gibi rezil rüsva yerlerden aşağılık mallara endeksli toplumdan talimatla almış olduğunu zavallılığını alenen görüyorum bir sonraki adımlarını çok rahat tahmin edebiliyorum zerre şaşırtıcı tarafları olmuyor.

Bunca ahmakla vakit kaybedeceğime internette kitaplarla tarihe damga vurmuş onca dehayı okuyup araştırıyorum onlarla sohbet etmiş oluyorum.

Malsınız ve bunun en büyük ispatı kendinizi çok akıllı zannetmeniz.

Çünkü insanlar kötü.