Hayattan hiçbir beklentisi kalmadıysa, geleceğine umut dolu gözlerle bakamiyorsa, ne yaparsa yapsın hala yerinde sayıyorsa, hayatta yaptıklarından zerre zevk, tat, haz ve mutluluk duymuyorsa o insan mezara girmeden çoktan ölmüştür. Bedenen değil ama ruhen ve beynen yok olmaya başlamıştır.
Tembellikten, hayatı yaşamaya değer görememekten ve inançsızlıktan ölür.
Bir insan bu duruma ancak kaybetmekten korktuğu şeyleri kaybetmeye başlayınca gelir ve daha fazla kayıp vermemek için bir an önce fiziksel olarak da ölümün kendisini bulmasını bekler...
