insan türünün erkek cinsini kabul edilebilir bir adam haline getirmeye çalışmak, annede başlar eşte biter. normalde olması gereken budur, adam olmamakta direnenler hariç tabi ki.
bu misyonu üstlenen kızın kendini anne gibi hissetmesi halidir.
'sevgilim bunu yapma, şunlardan uzak dur, lütfen oraya gitme!'
ayrıca kız iyilik yapmak isterken erkeğin de gözünden düşmüş olur.
belli bir yaştan sonra zordur. adam gelmiş 25-30 yaşına hala daha nerde nasıl konuşması gerektiğini bilmiyorsa, kendisini sevenleri üzüyorsa ondan birşey olmaz. o yaşa kadar sevginin, saygının, evin, ailenin kıymetini bilemediyse bundan sonra da berduşlar gibi nerde akşam orda sabah yaşar durur. ya da anasının paşa oğlu olarak yaşlanır gider. her yaptığını doğru bilir. yalnız ölür.
hatun kisinin omrunu curutur. Ilk sevgilisi sizsinizdir. Adam daha seni evine davet ettiginde, sen annenle muhabbete kastiginda kanepede uzanan cinsten bir erkektir.
Adam edersiniz yahut ettiginizi zannedersiniz, daha fazla dayanamayarak bitirirsiniz iliskinizi ve onu yani yillarca sevdiginiz her cocukluguna goz yumdugunuz sevgilinizi altin tepside evlilige hazir halde elin kizina teslim edersiniz.
