Mektuplar...uzun uzun mektuplar. Yıllar önce biz daha çocukken gittiğimiz ilk sinemanın bileti, örülmüş bir tutam saç ( bunu kendi istemisti), el örgüsü kapusonlu bir kazak, atkı, bere, final zamanı yemek yapamıyorlar erkek evi diye iki koca tekerlekli valiz dolusu yemek ( çeşit çeşit börekler, köfte patatesler karışık kızartmalar, içli köfteler, kahvaltiliklar,tatlılar...) , kişiye özel bir nevresim takımı, tuttuğu takımın derbi maçına bilet, yine kişiye özel tasarlanmış bir gömlek kol düğmeleriyle kravatiyla, sevdiği bir mimar vardı onun hayatını anlatan bir kitap, eti cini severdi kutu kutu eti cin her birinde ayrı notlar yapıştırılı, bindiğimiz trenin yıllardır sakladığım biletleri, su altı hokeyiyle ilgilenirdi onun için üniversitesinde birilerini bulup kaydını sağlamıştım, mühendisti mesleğine ait yine tasarım birkaç malzeme, ney çalmaya heves etmişti güzel bir ney yine kursuyla birlikte, güzel yazardı adına açılmış bir blog yıllar önce yine...uzar gider ufak tefekleri saymıyoruz artık.
Sonuç çöp olan 8-9 yıl.
