8.
-
Bunları okuduktan sonra hala osmanlı'ya türk diyen var mı. Yatıp kalkıp atatürk'e dua edelim. Bundan bir adım sonrası deve sidiği içmek.
7.
-
1. Gördü ki bir avcı dam kurmuş
Damına gazeller yüz urmuş.
2. Bir ahu esir-i damı olmuş,
Kan yaşı kara gözüne dolmuş.
3. Boynu burulu, ayağı bağlu,
Şehla gözü nemlü, canı dağlu...
4. Ahvaline rahm kıldı Mecnun
Baktı ana, eşg-i gülgun
5. Gönlüne katı gelip bu bidad
Yumşak yumşak dedi ki: -Sayyad!
6. Rahmeyle bu müşgbu gazele!
Rahmetmez mi kişi bu hale?
7. Sayyad, sakın, cefa yamandır!
Bilmezsin mi ki kane kandır?
8. Sayyad! Bana bağışla kanın.
Yandırma cefa oduna canın!
9. Sayyad dedi: -Budur maaşım.
Açman ayağın giderse başım.
10. Katllinde bu saydın etsem imhal
Etfal ü iyalime n’olur hal
11. Mecnun ana verdi cümle rahtın.
Pak eyledi bergden dirahtın.
12. Ol turfe gazalin açtı bendin.
Şad eyledi can-ı derdmendin.
13. Yüz urdu yüzüne kıldı efgan,
Göz sürdü gözüne oldu giryan
14. Tenha koyma men-i zebene
Olgıl mana deşt reh-nümunu
15. Gez bir nice gün menimle hem-rah
insan deyip etme menden ikrah
16. Kıldıkta hayal-i çeşm-i Leyli
Sen ver ben hastaya teselli!
6.
-
Hahiş ne bizde kaldı ne yaran ü ne yarda,
Cünbüş mahabbet ülfet o da bir zaman imiş...
Yani diyor ki..
istek ne bizde kaldı ne dostlarda ne sevgilide,
Eğlence sohbet ve dostluk o da bir zamanlarmış..
5.
-
Mende Mecnûn’dan füzûn âşıklık isti’dâdı var
Âşık-ı sâdık menem Mecnûn’un ancak adı var.
fuzûlî
Bende Mecnun’dan daha çok âşıklık yeteneği vardır.
Sevgide, sadakat gösteren âşık benim, Mecnun’un ancak adı var.
4.
-
O gül endam bir al şala bürünsün, yürüsün
Ucu gönlüm gibi, ardınca sürünsün, yürüsün.
Enderunlu Vâsıf
3.
-
- “Aşk mıdır ki, can-ü dil mülkünü yağma eyleyen;
Aşk mıdır sinem içre gelip de cân eyleyen” (Muhibbi - Kanuni Sultan Süleyman)
Sevgilinin gönül varlığını yağma eyleyen aşk mıdır? Sonrasında cansız göğsüm içinde, gelişi ile bana tekrar can veren aşk mıdır?
2.
-
Cân la’lin eyler ârzû yâr içmek ister kanumı
Yâ Rab ne vâdîdür bu kim cân teşne cânân teşnedür
baki.
