her normal insan gibi aynidir, mutluluk, para, iyi bir aile, güzel bir hayat. Dine inanan bir insanin hayati nasildir ki? Daima ölümü ve karsi tarafi düsünmek gibi bir degisiklik var oda cok önemli bir ayrinti degildir ateist icin.
bilmem ne bekleyebilir ki?
ben ateist olsaydım heralde tüm yasakları çiğner tüm olanaksızlıkları yapmaya çalışırdım.Bu sırada kişisel haklara ve diğer insanlara önem vermezdim.
çünkü bir ateist için ahiret yoktur ve yaptıklarının yanlarına kar kalacağını düşünürler.
Tabi ki hoşgörülü davranmak lazım ama eğer onlar da inançlı kişileri hoşgörüyorlarsa ki bunun doğru olabileceğine ihtimal vermiyorum. ateistlerin çoğu gerek gerçek hayatta gerek sözlükte inananlarla ve inandıklarıyla dalga geçmeyi çok iyi bir şey sanarlar.
doğaüstü bir beklentisi olmadığı için tamamen dünyasaldır ve gerçekçidir. bu yüzden insanı mutlu edecek ve başkalarına zarar vermeyecek bütün beklentiler başka hiçbir baskı olmadan onundur.
not: 'başkalarına zarar vermeyecek' kısmı nietzsche'yi takip edenler için geçerli olmayabilir
insanların gözlerini açmaları, dua etmek yerine çalışmaları, okumaları, cehennemde yanmaktan korktuğu için kötü davranışları yapmayan insanların bu davranışları etik olmadığı için yapmamayı öğrenmeleri...
ateistler de insan türünden olduğu için diğer insanların beklediklerini beklerler hayattan. onlar yaratık değil ya da baska bir türün devamı sadece insan.
+cennet cehennem yok demi?biri evet desin olum*
-evet yok
+sen sus sen de ateistsin başka biri söylesin.
-abi kimseden ses çıkmıyor
+ben sana demiştim. şimdi şıçtık
ahiret, cennet ve de dolayisiyla huriler gercek olmadigina gore; bu dunyada cenneti yasamak, hurileri burada goturmek, sarabi burada icmek, dunyanin nimetelerinden sonuna kadar faydalanmak.
