fiyat değişebilir. onbin lira olabilir. onbin avro da olabilir.
din denilen şeyler var olduğundan beri dindarların başını çeken her tip büyük zenginliklere kavuşmuştur. ve bu büyük zenginliği göstermek için kendilerine parlak, dikkat çekici, çoğunlukla usta bir elden çıkmış kıyafetler, kutsal olduğu söylenen değerli taşlardan ve metallerden eşyalar, büyük evler ya da saraylar evler yaptırmışlardır, ya da satın almışlardır.
ahireti verdiklerini iddia eden bu tiplerin, din gardaşları fakir çulsuz gezerken parlak kumaşlardan elbiseler giydiklerine dikkat ediniz.
kapitalizmin suyu çıksın dercesine bir önerme. lakin içi boş.
koskoca bir dinadamı düşünün. mesela diyanet işleri başkanı. pijama tshirt mü giysin adam? ya da papa. çıksın vatikanda milyonların önüne hawai gömlekle. ya da örnekleri geliştirelim. mahkemeye çıkıyorsunuz, nike atlet var hakimde. savcı da öyle. sanırsın gay bunlar.
giyilen kıyafet, belki yaşam tarzımızı belirlemez ama insanların bize bakışını değiştirir. bunda da tıpkı saadettin teksoyun yaptığı gibi otomobil lastik izinde allahuekber yazısı aramaya gerek yok. kıyafet biraz da imajdır.
milyonları peşinden sürükleme potansiyeli olan kurumların başındakiler ona göre giyinmek zorundadırlar.
ayrıca, idelojilerin kutsalı olur. kıyafetin değil.
