bir zamanlar bilimin dinin tekelinde oldugu ve insanlarin bilim adamlarinin soyledigi bilimsel olabilecek herseyi dogru kabul ettigi vakitler yasandi. (bkz: orta çağ)
ve yanildilar. dine yaslanan bilim adamlarinin yanlis yaptigini fark ettik! madem öyle bugun dine sirtini donmus bilimin de hata yaptigini bir gun fark etmeyecegimizi nasil savunabiliriz ki?
bilim ve dini ayri tutmak sacmaliktir. cunku aklimiz sadece evreni anlayabilir. oysa evrenin var olusu evren ötesidir ve bunu degil bilimle degil akilla anlamamiz olanaksizdir.
aklının yetersizliğini savunan kişilerin bilimden şüphe etmesidir, komiktir. daha '' yetersiz'' dediğin bir akılla, bilim üzerine düşünceler savurmak saçmadır.
bilim, ortaçağda kilisenin eteklerinin altındayken sonunda yukarıya baktığında ayıplarını gördüğü için, eteklerinin altından ayrılarak aydınlanma devrimini gerçekleştirmiş ve kendisini bulmuştur. bilim ve din ayrı disiplinlerdir, bağdaşmaları ve birbirlerini tamamlamaları imkansızdır.
din adı altında yapılan dayatmaların saklanan ama gerçek olan yüzü de bacak arası oluyor sanırım ki ancak bilim sayesinde görülebiliyor diye düşündüren yaklaşımdır.
