bir bilginin en önemli olduğu kısım, doğru olup olmaması değil; bizi güçlendirip güçlendirmediğidir.
misal barutu ilk kez çinliler bulmasına karşın ateşli bir patlayıcıya dönüşmesi için aradan 500 yıl geçmesi gerekiyordu. çünkü çinliler, barutu çatapat olarak kullanmaktaydılar.
burada görülüyor ki barutun öneminin bilgisi, çinlileri güçlendirmemiştir.
doğru ifade. bilgi bir güç ise ve bu güç belli bir zümreye ait olursa aynı zümre dünyayı kolayca yönetebilir. bu yüzdendir ki eskiden ortaya bir takım ezoterik örgütler çıkmış ve bazı bilgilerin yalnızca kendilerinde bulunmaları gerektiğini düşünmüşlerdir. peki bunun kararını veren kim? onlar. peki doğru olan bu mudur? kime göre neye göre öyle değil mi. bana sorulacak olursa doğru değildir. özellikle bilimsel tüm bilgiler halka açık olmalıdır. bununla da yetinmeyip taban seviyesinin bilinçlenmesi adına bilginin kolay açıklanabilir hale getirilmesi gerekir. bunu ise ilimciler yapacaktır. yine de sonuçta bilgiye sahip olmak ve onu paylaşmama olayı insanlığın evrimi sırasında bir şekilde gerçekleşecekti ve oldu da, şu anda da olmakta. kısacası beklenen (fakat yanlış) şeyler oluyor. hiyerarşik düzen atom zerresine kadar evrenin dört bir yanına dağılmışken uzayda salınan küçük bir noktada yaşayan bazı varlıkların keşfettiği her bilginin herkes tarafından erişilebilir olması da sanırım saçma ve ütopik bir hayal olurdu.
insanoğlunu hayvandan ayıran en büyük özelliklerinden biri bilgi paylaşımı yapmasıdır. Yüzyıllar boyunca yapılan bu paylaşımlar ve birikimler sayesinde bugünkü medeniyet seviyesine gelinebilmiştir.
Medeniyetin herkesin ulaşması gereken bir şey olması gerektiği gerçeğini göremeyenler ve medeniyeti sahiplenmeye çalışanlar ise bunu bir yarış haline getirmişlerdir. Bu yarış sebebiyle bilgi sahibi olan kişi, gücü elinde tutan olmuştur.
Gücü paylaşmak istemeyenler de bilgiyi karışık ve bir nevi şifreli hale sokmuşlardır. Üniversite seviyesindeki bir kitabı okuyamamanın tek sebebi cahillik ve teknik terimlere aşina olmamak değildir. Zaten o abartılı laf salatası, senin "o kadar da anlayamaman" "yarımyamalak anlayıp işin içinden çıkamaman" içindir.
Kitabı okuyan kişi bilgi sahibi birine dönüşürse, kitabın yazarının bir değeri kalmayacaktır çünkü bu güç yarışında. "Bilgisine danışılan kişi" olma özelliğini yitirecektir.
Demem o ki, bilgi güç unsuru olmaktan çıkmadıkça medeniyet olduğu yerde sayacak, hatta gerileyecektir.
Bazen ne kadar bilseniz de gücünüz olmaz. sadece bilmek ve acı çekmekle kalırsınız. Cahil olan en mutlu yaşarken olayların gerçeğini bilmek her zaman güç katmaz. Kendinize kanıtladığınız güç, güç değildir.
Francis bacon'a ait bir söz. Onun felsefesini özetler. Gözlemler, deneyimler ve sonuca ulaşır. Süreci yöneten de sürecin sonucu da bilginin gücüyle olur.
genelde bilgisizlik veya kayıtsızlık mutluluk getirir derler. ama bilginin de güce giden yolda önemli bir parametre olduğu kuşkusuzdur. bu durumda hayvan gibi bir çelişkiyle karşılaşıyoruz ve bir feragat mekanizmasının olmazsa olmaz olduğu sonucunu çıkarıyoruz. yanim mutlu olmak istiyorsan güçten uzak durcan...
