beğenilme duygusu insani bir histir. hiçbir şekilde beğenilme duygusundan ariyim diyen insana inanmamak gerekir. beğenilmeme üzerine kurguladığı yapısıyla beğenilme umar içten içte.
herneyse beğenilme duygusu her ne kadar tabi ise beğenilme tutkusu kantarın ayarının kaçtığını gösterir. birey tüm varlığını diğer insanlar tarafından beğenilme üzerine dizayn edebilir. bu tutkunun altında yatanlar; mükemmelliyetçilik hissi, abartılı aşağılık kompleksi (alfred adler denilen ünlü kuramcı aşağılık duygusunun her insanda varolan evrensel bir duygu olduğunu ve tüm insanların bu çerçevede hareket ettiğini iddia ediyor), yalnız kalma korkusu, bağımlılık tarzı ilişki modeline sahip olmak (ilişkileri güvence olarak görmek parantez içi parantez; karen horneyçağımızın nevrotik kişiliği'ne bakılabilir.) gibi temel kişilik örüntüleri olabilir.
aslında tüm psikolojik rahatsızlıklar davranışın ya da örüntünün varlığından değil yoğunluğundan kaynaklanır hemen hemen.
son tahlilde beğenilme hissinin temelinde allah inancıyla da bağ kurabiliriz. birey beğenilme hissinin temeline inandığı ilahı koyarsa gerisi zaten ikinci planda kalır ki kişiliğin temel yapısının bağımlılıkta sıyrılması umulur. yalnız kişiliğin temelleri ilk çocukluk döneminde atılır ve her insanın olumlu olumsuz kişiliği insanın kendisi için özel bir imtihan vesilesidir ki her insan benzer çetin yollarda ayrıca da imtihan olunur. imtihanın aslı da zaten dışarıda değil içeride cereyan eder. inanma ile tüm psikolojik rahatsızlıklardan sıyrılınır vehmi yanlıştır, inanç ile bir güç kazanıldığı gerçektir.
