beyaz tüle şarkılar bestelerken. tülün aslında beyaz olmadığını farkeden ev kadınının çaresizliğini anlatan replik. muhtemelen tüle ana avrat söverek parçalayarak son bulur. ev hanımı olmanın günlük hayattaki zorluklarını çarpıcı bir biçimde bütün çıplaklığıyla gözler önüne seren reklam.
ne salakça, yapmacık bir reklam. hangi anne veya bir kadın 'beyaz tül, bembeyaz tüül...' diye şarkı söyler ki? söylese söylese 'Beyaz giyme toz olur, Siyah giyme söz olur...'u söyler. hadi onu da geçtim, kadın günümüz şarkılarından seviyorsa 'tuttu fırlattı kalbimi, ezdi, üstünü çiğnedi...'yi söyler. bu türk reklamcılar ne kadar da yaratıcılar(!), değil mi?
eğer biz burada bu reklamı konuşuyorsak reklam amacına ulaşmıştır.
Reklamcılığın amacı insanda takıntı oluşturarak reklamı bir şekilde insan zihninde tutmak.
entry yazamıyorum ellerim izin vermiyor ama şunu söyleyeyim; bokum gibi olan bir reklam, hatta bokum bile halt etmiş bu reklamın yanında. daha söyleyeceklerim var da neyse bu başlığı terk ediyorum. beyaz tüül bembeyaz tüüll...hasiktir.
