genelde Kürtlerin uydurma hikayeleriyle süslenmiş olarak üzerine eleştiri yürütülen sözdür. Yolda gidiyordum biri nerelisin dedi, bingöllüyüm, Tunçeliliyim dedim amca, teyze de "olsun olsun sen de insansın" dedi gibi.
Bunlarla beraber evet Türklerin de kürt arkadaşları vardır, ne yapsınlar iyilerine az rastlamaktadırlar. Yolda yürürken en fazla ortalığı rahatsız edenler Kürtler, Mahallelerinde en fazla gürültüyü yapanlar kürtler, hırsızlık, gasp vs gibi olaylarda en fazla ortaya çıkan Kürtler, kızlarını satma, kendi kızlarına tecavüz, sözde töre cinayeti gibi konularda en önde kürtler olunca, arada bir aralarından çıkan akıllı, iyi niyetli, şehirleşmişleri görünce şaşırıp "benim de kürt arkadaşlarım var" diyebiliyorlar. Şimdi uydurma hikayeler anlatan kürtler iğneyi kendilerine çuvaldızı başkalarına batırıp Türklerin neden böyle düşündüğünde suçu biraz kendilerinde arasınlar. Yoksa biz Türkler olarak manyak mıyız da durduk yere bir savunma refleksi geliştirelim?
Ha yok ama tabi devlet bizi cahil bıraktı, devlet bize bakmadı mantığında suçu yine devlette bulursunuz. Zaten sadece ve sadece "Türk" diye öldürülen son mühendis, "Türk" diye kaçırılan öğretmenler, memurlar yok. Devletin yollamadığı mühendisler, öğretmenler, memurlar var değil mi? Sen Türk diye kişileri yol ortasında infaz edersin, biz türk diye bizi infaz edenlere en fazla önyargıyla yaklaşırız, önyargımızın birey üzerinde doğru olmadığını görünce de onu överiz. ama sen suratına bile bakmadan arkasından sıkarak infaz et.
ek: benim de kürt arkadaşlarım var, birisi Bingöllü, alevi biz Kürtleşmiş Türküz alevinin Kürdü mü olur diyen, diğeri Sözde Türk solcu bir siyaset bilimci arkadaşım "Kürt sorununu da çözeceğiz" diye yanına yaklaştığında "ne sorunu amınakoyim" diyen Diyarbakırlı, diğeri de işçi Partili Kendi çapında atatürkçü. bu üç-dört çeşit kürt harici geriye kalanları ya PKKlı, ya da Kürt islamcı yobaz (ki bugün onlar sermaye sahibi oldu), ya da suçludur kürtlerin.
Sırrı Süreyya Önder'in bir programda "...benim kürt arkadaşım var demek, uzaylı hısmım var demekle eştir" diye eleştirdiği tutumdur. söyleyene sen kimsin diye sorulması gerekir kanımca.
akabinde bölücülüğün kötülenmesi ile ilgili bir konuşma geleceği muhtemeldir ancak bunu rağmen bölücü bir slogandan çok daha etkilidir. bilmeden kullanılır çoğu kez, dikkatli olmak gerekiyor.
Alt metninde genlere işleyen bir horgörünün kendini ifadesidir. Aslında varlıklarından rahatsız olmadığını (aklınca lütfediyor engin ulu abimiz)ama her durumda varlıklarının bir sorun olduğunu ve bu çerçevede değerlendirilemesi gerektiğini ifade eden cümle öbeği. Bakalım kürtler seninle arkadaş mı diyesi gelinen cümle . Ben kürt değilim şeklinde beyanda bulunmamı gerektirecek entry. Çingeneler konusu daha acıklıdır onu bir başka entrynin konusu yapalım deyu altına bir sürü safsata yazdığım entry. Uykum var ve bu gerçek.
ne kürtüm ne de kürtlere sempatim ya da nefretim var öncelikle bunu belirteyim. bir de yazar burada insanları kategorize etmekten mutluluk duyan tüm insanlara sesleniyor.
bana öyle geliyor ki bu başlıgı açan aşağıdakileri de düşünür:
(bkz: kürt taşlamak sevapmış ama benim arkadaş çevremde çok az var)
(bkz: ben bugün bir kürt arkadaşımı gördüm uzaylının tıpkısının aynısı olum)
''benim de kürt arkadaşlarım var ama yani niye kürtçe müzik dinliyolar falan yanee burası türkiye arkadaşım,ne mutlu türküm diyene ayık ol falan'' taslağıyla çeşitli şekil ve anlamlara gelebilecek cümle kurgusu.
kürtler hakkında atıp tuttuktan sonra, arkasından "ama" kıvırtmasıyla gelen histerik cümle.
çok gördük bebişim biz sizin gibileri..
-kürtler çok pis iğrenç insanlar
-ne diyon olum?
-abi yok yanlış anlama, biliyorsun benimde kürt arkadaşlarım var ama..
bir kaç sene önede bunların değişik versiyonları dolaşıyordu ortalıkta "ben savaşa karşıyım ama..."
buradan size asumancığımın parçasını yolluyorum:
kıvıracaksan da o göbeğin hakkını vereceksin *
genelde kürtlere hakaret ettikten sonra durumu toparlamak adına sarf edilen bir cümle.
yaşanmış bir diyalog ile olayı özetleyelim.
okulda kürt öğrenciler eylem yapar. ben de bahçede oturmuş bir arkadaşımı bekliyorum. -biz de eyleme katılacağız- ama o arkadaşımdan önce izmirli bir arkadaşım gelir kanka ne haberden girer ve yanıma oturur. az sonra eylemciler zafer işareti ve açtıkları kürtçe pankartlar ile yanımızdan geçerler. ve kankam(!) patlatır:
- hay .mına koduğum kürtleri. okumuşu da okumamışı da aynı.(benim kürt olduğumu unutmuş tabi)
+ yaa sorma...
- (köfteyi çaktı) ''ya aslında kanka öyle demek istemedim biliyorsun benim de kürt arkadaşlarım var. ben bunlar gibi bölücü olanlar için söyledim''
ardından beklediğim arkadaşım geldi ve kankamdan uzaklaşarak katıldık eylemcilerin arasına.
velhasıl farklı ortamlarda bulunmuş bir kürt iseniz en az bir kez bu durumla karşılaşmışsınızdır. ırkçı bir söylem midir? evet sapına kadar ırkçı temelli bir söylemdir.
