doğum günümde arkadaşımın hediye olarak aldığı albümdür.Albüm güzeldir ancak kolera'nın şarkılara girmesi eksi katmaktadır.Sago bırak olum şu kolerayı.
trt müzik ödülleri anketi'nde "yılın albümü" kategorisinde, internet oylaması ile ilk beşe girmiştir. oylama sms ile devam etmektedir. "bendeki sen" albümüne oy vermek için 102 yazıp 5600 a göndermeniz yeterli.
şöyle genel bir bakış açısı ile değerlendirildiğinde ve sago'nun diğer albümleri de dikkate alındığında bütüncül bir ifadeyle sago'nun en kötü albümü. bakın tamamı kötü demiyorum. bu böyledir ,merhametine dön ,bir dizi iz, bana ninni okumayın adlı dört parça oldukça güzel. dinlenebilirlikleri oldukça fazla. özellikle bana ninni okumayın oldukça farklı be. kolo'nun en ilginç performansı burada sanki. böyle psikopat bir söyleyişi var. sago da genel söyleyiş tarzının dışında söylüyor ve oldukça hoş. hani şu klasik rap diye bildiğimiz tarz var ya aynen öyle bir tarz sanki.şöyle ceza'nın çokça yaptığı. flow diyorlar buna sanırım.scratch diploma da oldukça iyi. güzel ritimleri var.
bu sözleri bir şaşkınlık içinde yazıyorum. o onları da anlıyorum ne öyle be sago! girişi düğün salonunda orgla yapılmış, devamı ise resmen arabesk de diyemeyeceğimiz iğrenç bir şey. bu ne sago allah aşkına, bu nedir? napıyon sen?
o gidenler adlı şarkı ne öyle kolo? resmen arabeske bağlamışsınız, şu amatör ergen grupları gibi ya! iyi bilirim adlı parça da aynı şekilde. hani sago'nun ne eserler ürettiğini bilmesem... tövbe tövbe...
bunların haricindeki parçaların geneli de pek dinlenilir değil.az biraz iyi yönleri var.
dediğim gibi bir romantizma bir kits gibi albümleri bildikçe , hele de şu resmen ergen gruplarının arabesk rap parçaları gibi olan şarkıları gördükçe çok şaşırıyorum. yapma sago, yapma kolo... lütfen...
sagopa'nın ya çok sev, ya nefret et tadında albümüdür.
en çok yerilen, eleştirilen albümü olmasına rağmen en çok satan albümü de bu olmuştur.
çoğu insan beatlerini başarısız bulsa da, ben çok beğenmiştim.
fazla arabesk esintisi olan bir albüm olsa da, bir yerden sonra kesinlikle alışıyorsun. hatta bağımlılık yapıyor. ki diskografisindeki neredeyse bütün şarkılarda bu esinti mevcut. bundan ötürüdür sagopa'nın müziği kendi deyimiyle hüzünlüdür.
evet bir ''terapi'' değildir ama dinlenir.
bir de hep şu var. bir önceki çok iyi olduğu için, o çıtayı yine bulabilecek mi kaygısı.
2011'de çıkan albüme ne yazı yazdım, bu kadar yeterli.
hangi fikirden olursan ol, “bendeki sen” ve “sendeki ben” meselesinde bir nisbet sahibi ol.
yâni, sizin her biriniz bende, ben de sizin her birinizde ait olmak üzere, bunu kendi aranızdaki ilişkilere de tatbik edebilirsiniz; “bendeki sen” ve “sendeki ben” meselesinde bir nisbet sahibi olunuz.
yâni, kurusıkı şuna bağlılık değil; neyi değerlendirirsen, o sende tezatsız bir bütünlük göstersin.
