hiç yatmadım ve doğrudan kendime yönelik görüşüm geceden bu yana.
benden bir halt olmaz.
hep aynı saflık, salaklık, herkesi kendim gibi görme huyum, dünyada hala taktik yaparak değil gelişigüzel içinden geldiğince yaşayıp mutlu olabileceğim inancı, doğruluğun bir gün elbet kazanacağı inancı.
bir kere bu dünyada doğru olursan kimseye yaranamazsın. bir şey elde edemezsin. olacaksan sadece içinden geldiği ve vicdanen rahat olman için doğru olacaksın.
ve asla kendine birebir benzeyen bir kimse yok bu dünyada. en fazla birkaç konu ortaklığı. gerisi apayrı bir dünya. yeri gelecek seni afallatacak bir dünya. birisini çok iyi tanıyacaksan bu yalnız kendin olmalı. ha varsa birde canından kanından çocuğun. gerisi boş.
velhasıl gece dışardaydım, hiç uyumadım, hala uykum yok, söyleyeceğim son söz "benden bir halt olmaz", net hemde.
Biri yazıyor, 'sigara içmeye çıkıyorum' diğeri yok 'a a a a a' yok 'b b b b b b' öbürü 'istavritin kilosu 31 lira' diyor.
Ben yatıyorum siz yazın gençler.
