ben yaparken doydum

bazen insanların kilo almasına yarayan söz öbeği. nasıl yani deme dinle;

kilolu bir adam olduğumu sözlükte bir kaç yerde söylemiştim. sözlükçü bazı arkadaşlarım da bilir. yıllarca böyle olmamın kendi suçum olduğunu sanırdım ama değilmiş azizim, bunu geçen gün anladım.

memlekete her gittiğimde önceden yemek siparişi veririm ve hazır olur, o gün de öyle oldu. eve gittiğimde anacım sağolsun sofrayı kurmuş hemencecik. biz de oturduk ailecek yiyoruz. annem daha kendi yemeğini almadan ben tabii bitirdim. tam etrafa yiyebileceğim bişeyler için bakarken annemin kendi tabağından alıp benim tabağıma koyduğunu gördüm. "anne sen ye" demeden o malum laf çıkıverdi ağzından "annem ben yaparken doydum". hasiktirlerle dolu beyin fırtınasının ardından anlamıştım hafız, kilo almamın yegane sebebi bu lafmış. (ne vardı söylemeyeydin be annem, bak sığır gibi olduk.)

çoğumuzun annesi söylemiştir bunları ama yerken dikkat etmiyoruz. siz siz olun yemeyin bunları birader. yoksa bulursunuz siz de 136 kiloyu sonra ben duymadım falan demeyin yani. bu arada sırf denemek için yemek yaptım dün acaba doyarmıyım diye, yok amk daha çok acıktım...

annem söylediği zaman "acaba içine bir şey mi kattı lan" diyip, geçmiş yıllarda kırdğım vazonun intikamını mı alcak duygusu uyandıran tümce.