bir (bkz: mavi gri) şarkısı.
dinleyince insandan bir şeyler alıp götürüyor, geri getirmiyor sanki. kocaman bir hüzün bırakıyor sadece.
“Ben de yıkıldım yalnızlıkta,
Ben de kırıldım paramparça.
Bu yolun sonu yok, biliyorum.
Üzülsek de, kırılsak da, darılsak da.
Sen de kabul et, ikimiz de seviyoruz.
Sanki bir uçuruma, yalınayak yürüyoruz.
Yine de bir yerlerde arıyoruz,
Ruhumuzu, ufkumuzu, sevgimizi.
Yine de bir yerlerde buluyoruz.
Geçmişe dair, unutulmayan ne varsa.
Ben sende yandım, sende söndüm.
Çıkar yol bulamadım, bu sensizliğe.
Geceler doldu içime, cevap veremedim.
Sadece gözyaşlarım kaldı sayfalarda.”
Birde bu şarkının hikayesi vardır. Söyleyen kişi bunu ayrıldığı kıza yazar.. kızın da aslında tam bir kasar olması??? Sonrasında şarkı tutunca da kızın youtube da bana yazdı falan kisi diye ego kasıp çocukla geri sevgili olması daha fazla anlatamicam midem kaldırmıyor. -_-
“ben de yıkıldım yalnızlıkta,
ben de kırıldım paramparça.
bu yolun sonu yok, biliyorum.
üzülsek de, kırılsak da, darılsak da.
sen de kabul et, ikimiz de seviyoruz.
sanki bir uçuruma, yalınayak yürüyoruz.
yine de bir yerlerde arıyoruz,
ruhumuzu, ufkumuzu, sevgimizi.
yine de bir yerlerde buluyoruz.
geçmişe dair, unutulmayan ne varsa...
ben sende yandım, sende söndüm.
çıkar yol bulamadım, bu sensizliğe.
geceler doldu içime, cevap veremedim.
sadece gözyaşlarım kaldı sayfalarda.”
