bugün

her durumda kendi düşüncelerinin karı için uğraşan , destek dörmek için gerekirse kendi düşüncelerinden sıyrılıp başka bir şekle bürünen, bir konuya karışamasa da bir şekilde dolaylı yoldan onu karıştırıp başkasının bağımsız bir şekilde karar almasını engelleyen, menfaatlerinde başkalarını hiç düşünmeyen ,özgürlük başkalarının özgürlüğünün başladığı yerde biter yargısında hiçbir şey anlamayan insandır.
piaget'ye göre 3-7 arasındaki çocukların akıl yürütme biçiminin ayırt edici temel özelliğidir.

çocuk telefonda karşısındakine, "bak babam nasıl güzel çanta almış bana" der ve telefonda konuştuğu kişinin çantayı gördüğünü sanır.

ya da işte, resim çizerlerken deniz çizdiklerinde içinde balıkları ve görmek istedikleri diğer canlıları da çizerler.
aynı şekilde bir evin dışarıdan görünümünü çizerken, evin içindeki ışığı masayı, televizyonu vs. çizime dahil ederler.

yine aynı şekilde çocuk gelip, haydi evcilik oynayalım, dediğinde, ben merkezcil düşünceden ötürü sizin de onun gibi her an oyun oynamaya müsait olduğunuzu zanneder.

(bkz: egosantrizm)