ben köyümü özledim

Durduk yere köyü özledim, epey oldu gitmeyeli, köyden aşağıya doğru indin mi bizim bahçe, bahçenin kapısında herkes tarafından açılabilen formalite bir asma kilidi vardır. Söğüt ve kavak ağaçlarıyla çevrili bahçeye indin mi çimlerin arasında ayakların kaybolur. kiraz, erik, elma ağaçlarının arasından ilerleyerek bostan kısmına gelirsin, sonra adam büyüklüğündeki taşın altındaki tuzu ve bıçağı çıkar hıyarını ye, ya da bunun yanında o çimlere uzan ve kavak ağaçlarına konan çeşit çeşit kuşların ötüşleriyle, rüzgarın ağaçları sallayışındaki hışırtıyı dinle, sonra o sesler hemen bahçenin altından akan dereye karışsın, of ulannnn bunları da yazdım ya şerefsizim en yakın zamanda gitcem özledim.

(bkz: ben köyümü unuttum)
gerçekten uzun zaman oldu gitmeyeli

belli bir yaşa geldikten sonra eski toprak babaların ortak cümlesi.
Hele dede sağ ise para versen durduramazsın büyük şehirde köyümde köyüm der başka bir şey demez.

Özleyecek bir köyünün olması ne güzeldir insanın dedirten hadiseyi akla getirir.
(bkz: Bizde o da yok)

(bkz: ben bu yazıyı köyüme yazdım)

hem annemi hem babamı ben köyümü özledim türküsüne konu olan cümle.

-alo... baba, bizim oralar köy oldu mu?
+oldu oğlum, geçen hafta oldu...
-ben köyümü özledim...
+şaka be sıpaloz... nereye köy yapsınlar... iki tane ev var zaten...
-oraya ne deniyor ki?
+kabile toprağı...
-!??++%'^**

kişinin tarif edilemez duygularından biri sonucu duyulan özlemdir.aynı zamanda kına gecelerinin vaz geçilmezi olan"yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar"sözleriyle başlayan türkünün bir dizesidir.

özellikle şu aralar tatlı bir bahar havasını teninizde hissetmek ve yaprakların hışırtısını dinlemek için mükemmel bir zamandır köy... gerek hayvanlara yem vermek sulamak kış kış yapmak gerek büyüklere yardım etmek dağı toprağı benimsemek için köy hep özlenmiştir..
*

uludağ üniversitesinde okuyup görüklede ikamet eden bir öğrencinin olası söylemi.