tanım: ne sen bıraktığım yerdesin ne de ben bıraktığın yerdeyim
Senden sonra ilk zamanlar çok sorunlar yaşadım, seni her gece anı defterime yazdım yazdım yazdım... Sonrasında yazmak kafi gelmedi aklımdan çıkmamaya başladın iyice, rüyalarıma girdin ve seni rüyalarımda görmek için günümü uyuyarak geçirmeye başlamıştım. Yine kafi gelmedi ve sana yazdım ya işte! Beni kepaze ettiğin o günden bahsediyorum evet. Bana dedin ki; acını çekiyorsun bana ne? Yıkılmıştım işte o an. Düşüncelerim, yazılarım, rüyalarım... Hepsi bana aklında bir köşeyi çok gören birisi için miydi yani? Sen beni yok ettin, yok olmamla var oldum sanki ama çolak bir insan gibiydim bir kolum eksik gibiydi hayatım. Hoşçakal sevgilim, evet güzel başlayıp kötü noktalamıştık fakat ben gerçekten olgunlamıştım sende buna inanacak umut kalmamıştı ve sonucunda sen bana insanın doyumsuzluğunu ve değer bilmezliğini anlatan dersi vermiş oldun...
Söylediğin en küçük bir lafla bile kalbimde tomurcuklar açtırabiliyorsun. Hem çok mutlusun hem de her an ayağın kayıp düşeceğini biliyorsun. O yüzden düşünce de garipsemiyorsun.
Ben seni çok özledim. Öyle böyle değil, ömrümün sana karşı olan en fazla dönemi şu son birkaç haftadır . Seninle beraber anneannemi,teyzemi de çok özledim. Hatta bir de Taneri özledim. Kimseye söylemiyorum, söyleyemiyorum ama seni çok özledim anne. Avazım çıktığı kadar bağırarak, bağırdığım kadar avaz avaz ağlayarak sana izlenimi haykırmak istiyorum.
Vaktiyle seni çok üzdüğüm için şimdi ne kadar özür dilesem boş biliyorum. Ancak çok özür dilerim. Keşke duyabilsen tüm bunları, içimden geçenleri, seni ne çok sevdiğimi.. ne çok özlediğimi...
Seni çok özledim anne. Seni çok özledim.
Tam 2 yıl oldu hayatıma gireli. Seninle tüm keşkelerim, korkularım ortaya çıktı, ne kadar eksik yaşadığımı, tepkilerimin, kendimle ilişkimin ne kadar kötü olduğunu farkettim. Tam kendimi buluyorken- mutlu şeyler uzun sürmezdi- seni kaybettim. Hem de bir daha görmemek üzere. Şimdi ben napıcam sensiz?
Bugün annem senin gösterdiğin yakınlığı, merhameti, fedakarlığı gosteremedi.
Sen beni kendinden ayrı görmezdin, bugün anladım ki ciddi bir konuda annen bile böyle yapmayabilirmiş. Yine de canı sağolsun.
Görmeyeceğini bile bile yazıyorum.
Seni iyi ki tanımışım, hak edememiş de olsam.
bir haritamız olsun, yol götürsün biz gidelim. Keşfedeceğimiz her yer bize yoldan kalan bir yadigar olsun. Hatıralar biriksin, biz birikelim. Sahibi değil yoldaşı olalım birbirimizin; yolu paylaşalım, yolculukta birleşelim, bu yol bitmesin; varmayalım...
Dünyaya bir daha gelsem seninle tanışana kadar ‘öldürseniz evlenmem’ diye atıp tutar sonra da yine seninle evlenirdim. Sen benim bu yolu bu zamana kadar beraber el ele yürüdüğüm ve sonuna kadar da beraber yürümek istediğim hayat arkadaşımsın.
