seni sevmiyorum artık. değiştim. senin gibilere de inanmıyorum artık. insan önce kendini sevmeliymiş atlamışım. karşındakini yormamak için kendini basitleştirmemek lazımmış. sevince görmüyor, duymuyormuşsun. ama artık önce görüyor, duyuyor sonra sevmeye başlıyorum. sen bana sıralama yapmayı öğrettin. ama sen karıştır, alt üst olsun hayatın. ha birde yeni sevgilin sana hediye aldığında tiktokırlar gibi s*k kadar hediyesi 75 kez paketleyip video çeksin.
---Volkan konak mod on---
Sevgilim, yeşil eriğim benim.
Ben içine hapsolmuş çekirdeğinim senin.
Hapiste günler ağır geçer diyorlar.
Olsun beeh. ben vazgeçtim hürriyetimden.
Yeter ki yetim bir çocuk gibi bırakma yüreğimi.
Zira sensiz bu can, bir yüktür yüreğime.
Kaldır öpülesi alnını ve bak banah.
Gördün mü gülüüm, gördün mü seevgilim.
Bir tek gözlerim değişmedi yine, bir tek gözlerim.
---Volkan konak mod off---
Sanırım ikibindokuz yılının sonlariydi. Ben tam anlamıyla kaybolmuştum. Herşeyden ama en çok kendimden sıkılmış olduğum karanlık bir içsel mevsimdi yaşadığım... Kendimi plastik ya da süngerden yapılmış gibi boş ve ruhsuz hissediyordum. Akşama kadar uyuyor, sabaha kadar bodhidarmanin zen öğretisiyle ilgili seyler okuyordum. Derken bir gece zeyneple msnden konuşurken seni anlatmaya başladı bana. Ne yalan soyleyeyim, zeynebin anlattıklarından degil ama senin o tekinsiz ve ıssız basitliginden inanılmaz etkilendim. Hiç bir kelimenin, cümlenin ya da herhangi bir anlatının asla ifade edemeyeceği o garip dokuyu sende buldum. Sanki yeni bir gezegene gelmişim gibi, sanki yeni bir realiteye adım atmışım gibi hissettim. Sabahlara kadar artık sadece senle ilgilenmeye başladım, gecem gündüzüm, ekmegim suyum sen oldun resmen. Senden önce de farklı atmosferler, farklı dokular gördüm ama onların hepsinin bir hedefi ve estetik kaygıları vardı. Ama sen, sen bambaşkaydın. Ne bir estetik kaygı ne de bir mesaj verme çabası...Sadece öyle olan ve kacilamayan bir tekinsiz kayboluş.
Duramadım yerimde, herkese anlatmaya çalıştım salak gibi. Ne bileyim kimsenin anlayamayacagini. Ağız burun eğdiler, hor gördüler, umursamadim. Tamam dedim, alın en iyisi sizin olsun, en çok siz bilin...Ve işte yıllar sonra, tam on yıl sonra hâlâ ve aynı tazelikle kulaklarimdasin detroit techno...Hayatım boyunca sadece tek bir müzik seçme şansım olsa kesinlikle bu sen olurdun detroit techno. Sen benim hayatımın sesisin. Sen bana basitliğin gücünü, iddiasız ve minimalist perspektifin hafifligini ve doğanın o kimsenin ve hic bir seyin gözünün yaşına bakmayan adeta bir biçerdöver gibi ilerleyen mekanik gücünü anlattın ben de zevkle dinledim ve hep dinleyeceğim. Allahım bir müzik tarzı, bir sesler örüntüsü bu kadar mı gerçek olur. Adeta bir tür sonik orgazm, adeta bir cesit işitsel drugs...Allahima şükürler olsun bana senin gibi bir müzigi dinlemeyi nasip ettiği için detroit techno, sen benim için muzikyen ve sesten çok çok öte bir kavramsın. Sen benim iç dünyamın, zihnimin ve beyin kıvrımlarımın yapı taşısın, hücre ceperisin, atomaltı parcasisin...
Canım benim ya...Kim derdi ki teee amerikalarda doğan bir müzik rüzgara binecek ortadoguda bir ulkenin bir şehrine inecek ve orada bir gafilin, bir sefilin hayatını guzellestirecek.
o gerçekleştirememem için bin takla attığın, psikolojik eziyete maruz bırakarak yıkmaya çalıştığın hayallerim var ya, işte hepsini çatır çatır gerçekleştireceğim. senin bana hakaret etmek için bir fırsat olarak gördüğün sıkıntılarım var ya, işte onları tek tek aşacağım. senin o leş egon karşısında diz çöktürmek istediğin özgüvenim var ya, işte onu senin o pis ellerinden kurtarıp alacağım. sana zamanında gösterdiğim saygının, hoşgörünün, müsamahanın, susmalarımın, alttan almalarımın kıymetini bilemedin. şimdi de ben sana o saygıyı, hoşgörüyü, müsamahayı göstermiyor; alttan almıyor ve susmuyorum. allah ne beni sana ne de seni bana muhtaç etmesin. seni seven bulunduysa beni de bulunur, sen birilerinin hayatına sığdıysan ben de sığarım, sen ne kadar akıllıysan en az o kadar akıllıyım. fantezi dünyanda kendini nereye koyduysan orada ben de varım.
Aşk acısı çekenleri gördükçe içim bunalıyor.
Düzgün şeylerle uğraşın. Biri gider biri gelir ama siz hep aynı yere baktıkça kıymete biniyor kendini birşey sanıyorlar. Sonra size değil kendine hiç yüz vermeyen ulaşılmaz görünen birinin kollarına atlıyorlar.
veterinere götürmek istediğim yavru kuş lanet bir karga tarafından öldürülünce ağlayarak tekrar aradığım için beni teselli etmeye çalışan veteriner, bu yazı sana. Bence sen çok iyi bir insansın, umarım kendine iyi bakıyorsundur. Ayrıca sesin çok yatıştırıcıydı, arada arayıp zırlamak istiyorum. O yavru kuşcağız da zaman zaman aklıma geliyor, hâlâ üzülüyorum. Evet bu kadar, peace out...
Ya boyle isten erken gelsen 1 gibi filan, atlasak arabaya, usul usul kas'a kalkan'a gitsek. Bir yerde kahve ucip geri donsek. Nasil ozledim o yolu sahilden gitmeyi. Hava gunesli olsa kışa inat. Ben senin gogsunde yolu izlesem sen araba kullanirken. Kaputaş'ta dursak, aşagiyi seyretsek. Sarılsak sonra, birlikte cektirdigimiz ilk fotoğraftaki gibi. Nedendir bilinmez 1 aydir filan bu istek var icimde. Yapsak olmaz mi sanki bunca yıl gecmemis gibi.
