bugün

Bu dünyanın birde öbür dünyası var. Bana anneme ve 8 yasindaki kardesime yasattiklarini elbet çekeceksin.
Canımın en içi , sevgili Çınar ağacım.hiç yıkılma emi.küçüklüğümden beri bana güveni öğreten adam.her zorluğa göğüs geren ,her zaman güçlü olması gereken sensin.bana tek kırıcı cümle kurduğunda gözümün dolduğu ve hatta ağladığım tek insansın.bana verdiğin emekleri nasıl ödeyebileceğim bilmiyorum.seni çok seviyorum babacığım.dilerim bu dünyada senin acını görmem,senden önce göçüp giderim.bu hayattaki en değerli varlığım sensin.sen üzüldüğünde seninle üzülür,sen ağladığında seninle ağlarım.o gülüşünü görmek bir ömre bedel babam.yaşadığını bilmek çölde su bulmak gibi.yaşadığını bilmek her daim huzur verici.güvendiğim tek omuz senin omuzun babam.hatırlar mısın küçükken polis kantinine giderdik ben cezalı olduğum zamanlarda ''gelirsen pamuk şeker almayacağım'' derdin bende tamam derdim ama bana kıyamayıp yine alırdın.şimdi 19 yaşındayım ve bana olan sevgin günden güne arttığı için teşekkür ederim.bütün başarılarımda yanımda ol isterim.seni çok seven biricik kızın.
Benim hiç babam olmadı, evde hep birileri vardı ama ben onun baba olduğundan bile emin değildim yalnızca öyle öğretildiği için baba diyordum.
Söylemeyi reddettiğimde ise hep birileri tarafından yargılandım.
Baba nedir? Nasıl olunur? Nasıl davranır? Ne işe yarar?
Hayatımda asla yanıtını veremeyeceğim sorular bunlar..
O yüzden benim için "baba" yalnızca bir ütopya.
Seni hiç sevmiyorum baba.
Arada bir babama hiç sarılamadan ölecek olmam üzüyor sonra geçmesi hiç uzun sürmüyor bu duygunun.
Kalbim taşlaşıyor iyice.
Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin. Bu yaşıma getirdin, hakkın ödenmez ki.
Gençtir dedin hiç bir şeyden eksik etmedin. Benden beklentin de olmadı ,ihtiyaçlarımı karşılarken yüzüme vurmadın.
Maddi manevi yanımda olduğunu bilmek güzel. Allah razı olsun senden.
Peki her şey bu mu baba?
Üniversite tercih döneminde şehir dışını yazamazsın, yazsan da gidemezsin dedin. Ben de mizaç olarak yırtık değilim ya, otoritesine kayıtsız şartsız teslim olduğum adamın sözünden çıkamadım.
Üniversitenin ilk yılında arkadaşlarım ya eve çıkmıştı ya da yurtta kalıyordu. Bir araya geldiğimizde evimiz her yere uzak olmasına rağmen 6'da nerde kaldın diye arıyordun.
Gel zaman git zaman 6'yı 9'a çekebildim. 9 da konserdir, bahar şenliğidir gibi ekstrem durumlar ha.
Her zaman için geçerli değil.
Ne kadar müdahale etsen de ben istedikten sonra yapamayacağım şey yoktu be baba. Yaşıtlarımın ne naneler yediğini bilsen beni öpüp başına koyardın. Niye biliyor musun ?Düşüncesinin bile seni çıldırtacağı envai çeşit fırsat geçti elime. Bir çok yanlışı yapabilirdim sizinle yaşamam engel değildi. Yeter ki kafama koyayım.
24 yaşındayım hala 10 gibi bir saatte eve girmem senin için geç.
Böyle ufak tefek şeyler problem değil, çözülür de. Mesele ne biliyor musun? Bu kadar özgürlüğüme düşkünken gösterdiğin aşırı korumacı tavır. Zarar veriyor.
Bir gün olsun arkadaşımın evinde kalamadım mesela. içimde kaldı evet. Var böyle kuralların.
Bana güveniyorsun, ortalık kötü evet.
Ben artık kendime güvenmiyorum baba ?
Özgüvenim sayende yerlerde. Sana göre ben; onu yapamam, bunu beceremem, öteki kesinlikle bana göre değil. Şu saatte gelmeliyim, buraya gitmemeliyim vs.vs.
Bazen söz geçirmek için dünyaya getirildiğimi düşünüyorum. Otorite tatmini.
Bu saatten sonra ses çıkaramıyorum. Gücüm de yok, zamanında alıştınız da.
Sizin normaliniz bu ya, farklı şekilde tepki versem raydan çıkmış olurum.
Sinirli adamsın. Kolay şeyler yaşamamışsın. Anlayabiliyorum.
Maddi olarak değil ama manen çok ezdin beni. Çok yordun.
Bazen tehditler ettin, üstüme bile yürüdün. Sinirlendiğinde hakaret ettin . Biliyorum hiç biri gerçek düşüncen değil bi anlık gazla söyledin ama belli bir yaştan sonra zor be baba. Koyuyor gerçekten.
Keşke biraz anlasaydın beni. Biraz daha sakin olsaydın. Ezmeseydin bugün özgüven problemi yaşamıyordum. Yine de eksik olma baba. Canın sağ olsun.
Galiba benden en büyük isteğin o mesleği seçmemdi. Yıllar boyu, belki doğduğumdan beri o mezun olduğum günü hayal ettin belki de ama ben o sene imkanım da varken yapmadım. Sanki hayallerini yıkmış, emeklerini boşa harcatmış gibi hissediyorum. Evet belki benim hayatım benim kararlarım ama içten içe bir pişmanlık sarıyor bazen içimi. Ne halta yaradı o aldığın notlar dediğini duyar gibiyim. Bilmiyorum ama tek bildiğim kendi kurduğum o dünyayla koca hayallerini yıkmış olmam. Özür dilerim.
Ben evden çıkalı tam 4 gün oldu, insan hiç merak etmez mi arkadaş ya? daha bir kere arayıp nerdesin kızım ne yaptın bir şeye ihtiyacın var mı veya paran pulun var mı diye aramadı. Bari arayıp efendi efendi gez akıllı ol diyeydin.
Ama nerde?
Umurunda olmadığımı, sana yük olduğumu biliyorum. Tüm ailem gibi. Senin oğlun olmak, bize yaşattıklarının içinde hapsolup kalmak o kadar zorki. Senin gibi biri olmayacağım. Umarım yeni ailene de aynı şeyleri yaşatırsın.

Bu başlığı hortlatan arkadaşa teessüflerimi sunuyorum. Hiç sırası değildi Tatilimin en güzel akşamlarından birinde sıradaki bardağımı sevgili eski babama kaldırıyorum.
Yola çıkan babadır...
Çocuğuyla vedalaşan babadır...
eve bir daha geleceğini bilen babadır...belki de öyle düşünen...
elleri direksiyondadır...yolları yutmak isteyen babadır...

dönüşte gaza biraz daha yüklenen babadır...
yol bitsin ister...yol bitsin...
hayat bir yoldur diyen babadır...
hayat bir yol...sonu olan yol...
uzun ince demişler ya...

başkalarının hikayesini bilmediği babadır...
kamyoncuların hikayesini bilmediği babadır...
bilselerdi hiç...
alırlar mıydı kocaman lastiklerinin altına?
küçük hikayenin dev babasını?

akşam eve dönmeyen değil belki de dönemeyen babadır...
Babamla aram hiç bu kadar bozuk olmamıştı. 2 gündür hep babalı başlıklar var amık yazarları bilerek mi yapıyonuz.
ulan didim'deki evi ben aldım sefasını sen sürüyon çık da kiraya vereyim artık aq.
Keske baba kelimesinin icini birazda olsa doldurabilseydin. Eve her geldiginde odama kacmasaydim keske baska bir hayatin hayalinide kurmasaydim keske keske...
"ben hep biraz daha asi, daha umursamaz ve daha uçarı bir çocuk olmuşumdur. ergenliğimin ilk fırtınalı dönemlerinde babama çok kızardım. yanımda olmak istemeyişini kabul edemiyordum zira ben ondan bir parçaydım. zamanla esip gürleyerek geçip giden ergenliğimin ve alt üst olmuş hormonlarımın etkisinden kurtularak daha olgun düşünmeye başladığım sıralarda babamı kabullenmeye başlamamla, ona olan sevgim daha baskın geldi. çünkü olgunluğun gerekliliklerinden biri insanları olduğu gibi kabul edebilmektir...
alışmaya kabullenmek ile başladım. babamı kabullenmek hayata dair herşeyi kabullenişimin ilk adımı oldu."

ben bu yazıyı uzun zaman önce terapi olarak otobiyografimi yazmaya başladığımda babama yazmıştım.
boks maçı izlemeyi hiç sevmiyorum ama sen beraber izlemeyi ve yorum yapmayı seviyorsun diye yıllardır seninle beraber izliyorum.
bana o "trt 3'ü aç samsun'un maçı başladı" demene bayılıyorum babacım. ve sayende samsunspor'lu olduğum için seninle gurur duyuyorum.
Anama bi gün yüzü göster be. Yaşlandın hala gıcıksın.
Baba.. seni çok özledim. Bu gunlerde senin tırnağın bile olamayacak insanlar bir bok becermişcesine ortalarda geziyor. Yaptığı tek şey bom bok konuşmak olan insanlar. Senin kıymetini değerini bilgini kültürünü daha iyi anlıyorum.

Huzurla uyu orda..
Babacım senden her para isteyişimde o gözlerini devirip, isteksizce hatta öfkeyle "pantolonumu getir" diyorsun ya hani;

görsel
tamam sabah kalkınca veririm kızım. evet.
babam onunla farklı siyasi görüşe sahip olduğum için benimle konuşmuyor. benim ona söyleyecek lafım yok.
susun bakiyim babaya kötü laf denmez.

baba, allah ın ona verdiği yetenekler ve imkanlar ölçüsünde evladını yetiştirir. daha fazla bişey yapamaz. o yüzden yaptıklarına teşekkür edin yapamadıkları için onlara kızmayın. emin olun daha fazla imkanı olsa her konuda daha fazlasını yapardı, sizin için. sevgi dahil, buna ve her şey.
Seni seviyorum baba.
Merhaba baba, ben yıllardır görmezden geldiğin kızın. Sana daha önce de yazmıştım hatırlarsan. ilk defa o zaman bana dair bir şeyi saklayacağını söylemiştin ve o gün benim için bayram günüydü...

Şimdi ise bu hale beni getiren kişinin tam olarak sen olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum. Yıllardır başkalarına sığınmamın, yıllardır yalnız kalamamamın, hep bir baba figürü arayıp onlarla mutlu olmaya çalışmamın sebebi sensin. Şimdi kendi kabuğuma çekildikçe her şeyle fazlasıyla yüzleşiyorum.

Ne kadar üzüldüğümü bir görseydin, bir görseydin şu içimdekileri bir okusaydın ya da en basiti benimle bir kere konuşsaydın bunların hiçbiri belki de olmayacaktı ve ben şu an bu halde olmayacaktım.

Söz konusu ben olduğum için bir başkasını uyardığını duyduğum gün benim içimdeki pek çok şey bitti, bil istedim.
seni gerçekten çok seviyorum. Biraz geç bulmuş olabilirim seni, biraz geç sarılmış olabilirim sana. Lütfen beni yine korkutma. Ne olur beni bu konuda düşündürme.
Özledim babam, ne diyeyim, özledim.
arada sırada sevmesen de saygı duymasan da geçmişteki hatalarından dolayı bugün ekonomik olarak o kadar iyi durumda durmuyor olsak da bu yaşına rağmen ailen için ağır işlerde çalıştığın için oğlun seninle gurur duyuyor.

bil istedim.