karlı kış günlerinde elimden tutup okula götürdüğün günler paha biçilemez. ordan koştur koştur işe gitmen. öğle arasında karnımı doyurmak için alelacele tekrar eve gelmen. akşamları dizine yatırıp saçlarımı okşaman. uyuduğumu sanıp yanağımdan öpüp, başımda oturman. üstümü bilerek açıp senin örteceğini bilmek ve bununla mutlu olmak.
yaş ilerledikçe seninle oturup uzun uzun hayata dair konuşmak, sohbet etmek, kötü günlerimizde birbirimize destek olmak, beraber yeni yerler gezmek ya da eskiden anılarımızın olduğu şehirlere uğrayıp köşe başlarındaki anılarımızı yad etmek. gülüşün, bakışın, güzel gözlerin, merhamet dolu kalbin, kıvırcık saçların her şeyinle iyi ki benim annemsin. Daha anlamlı ve güzel günlerimize duacıyım.
annesini kaybeden dostlarımın, annelerinin mekanı cennet olsun. hepsi birer melek ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın.
nerde o ayıplı fıkralar anlatıp, olur olmaz türkü söylediğin haller. gördüğüm en tatlı deliydin. eski temiz kalbinde yok artık. insanların nankörlüğü yüzünden gard alan, iyilik yapmaktan imtina eden, küsen, küslüğü uzatan biri oldun. şeker hastalığı, yaşlılık derken artık yardıma ihtiyaç duyuyorsun. nerde benim fırtına annem. yaprak sarması yapar, iki otobüs değiştirerek getirir, gece gündüz uğraşır dururdun. hala her dakika arayıp ne yedin, ne içtin diye sorup, bana bak cam silmeyeceğine yemin et! diye direktifler veriyorsun ama eski hızın yok. saçlarını mavi siyaha boyamıyorsun artık. gece rengi saçların artık gri . ben zamanın bu kadar hızlı akmasına şaşırsam da senin bu hallerine de alıştım. nasıl olursan ol, yanımda ol yeter. seni seviyorum.
Benim canım, cancağızım, güzeller güzelim. Şimdi yanında olmak ve sana sıkı sıkı sarılıp gününü kutlamak isterdim Ama 3-4 aya kavuşacağız merak etme.
Beni bugünlere hayatının her alanından ödün verip getirdiğin için sana teşekkürlerim sonsuza dek yetmeyecek. Sana izahı mümkün olmayan duygular biriktiriyorum içimde ve seni çok çok seviyorum.
Anneler günün kutlu olsun anneciğim, iyi ki benim annemsin.
koskoca 8 sene oldu. ne zaman seni ziyaret etsem bir tarafım gittiğine inanmayı reddediyor. zaten seninle birlikte ruhumdan bir parça da koptu gitti. sen bana okul eğitiminden önce karakter eğitiminin geldiğini öğrettin. senin sayende iyi bir insanım ben. başarı ve para elbet bir gün kazanılabilir ama iyilik ve saygı her insanın başardığı şeyler değildir. iyi ki annem oldun. sayende çoğu insanın unuttukları benim iyiliğimde can buluyor. her zaman huzur içerisinde uyu ve gülümsediğimde sevgimi gör. seni seviyorum anne.
Nasıl da çabuk geçiyor yıllar. "Yaşayamam , nefes alamam " denilen zamanlar nasıl da mazide kalıyor. Sen gideli bugün tam tamına 23 yıl oldu. 23 gün gibi sanki daha dün gitmişsin gibi, üstünden 23 asır geçmiş gibi, sanki hiç gitmemiş hep var gibi, bazen hiç olmamış gibi. Senin annen gittiğinde sen 48 yaşındaydın, benim annem gittiğinde ben 27.. Anneannemin ardından ağladığını ve seninle kavga ettiğimi hatırlıyorum ergenliğimin son deli demlerinde. Sen 48 yıldır onunlaydın, o'na doydun oysa ben daha 18im ben anneanneme doyamadım diye basbas bağırmış, hatta böğürmüştüm danalar gibi deli olanlarından... Sen gittiğinde ben 27ydim, şimdi anlıyorum ki annenin gitmesi her yaşta insana büyük koyuyormuş. O gün sana öyle bağırdığım için özür dilerim. Anne yokluğunu bilmiyordum, keşke hiç bilmeseydim. Aniden, birdenbire, hiç sebepsiz , ellerinin ellerinden kayıp gittiği an ... Çok saçma cümle tamamlanamıyor. Tıpkı bizim yarım kalmışlığımız gibi. 27 sene sonra yine bugün dilimde bı sefer başka bir şarkıyla sabah oluyor. Bundan beş sene sonra hayatta olırsam eğer "hem sarhoşum hem yastayım, anamın öldüğü yaştayım "diye söyleyeceğim o şarkıyı.
Pazar günü yanına gelecektik, lastik patladı, sinir harbi oldu, lastikli ararken sürekli taner'in etrafında gez indikten sonra e hadi anneme gidelim diyemedim. Velhasıl gelemedik. Bu sigarayı için uyumaya çalışacağım, belki de denize giderim kim bilir. Hala bazı şeylerin hiç değişmedi ki bu değişmeyen şeyler insanların genelde bende sinir oldukları şeyler. Dağınıklığım mesela.. O kadar alıştırmışsın ki sürekli kıçımı toparlamaya, sen gittiğinden beri ben kendimi de, kendi kıçımı da toparlayamadım. Toplasam ne olacak ki zaten hayat darmadağın etmişken her şeyi.
Seni özledim, hem de çok. Seni seviyorum. Umarım orada anneannem ve teyzemle buluşmuşsunuzdur. Hepinizi çok özlüyorım ayrı ayrı. Ve hepinize kocaman sarılmak istiyorum içimdeki çocukla birlikte...
Dün tam 9 sene oldu sen gideli. O günden beri hayatın sıcaklığı gitti. insanların soğukluğu kaldı. Gülüşünü özledim en çok. Öyle yalansızdı ki, silinmiyor zihnimden görüntüsü. Sen bambaşkaydın, senden sonra hayat formaliteye döndü. Donmuş ruhlar arasında ben de buz tuttum. Belki de yakında yanına gelirim de saçlarımı okşarsın. Çok ihtiyacım var.
Haftaya geleceğiz gibi. Lütfen bir aksilik çıkmasın. ilaçlar yüzünden yüzün bile hafızamdan siliniyor anne. Seni görmem lazım. Sesini duymam lazım. Bir annem olduğunu hissetmem lazım. Sırtıma elini dayamalısın iyi değilim.
