Yorar insanı, tüketir umudunuz varsa beklemek de ayrı güzeldir. bu süreç insanı üzer yeri gelir ağlatır yeri gelir hayal kırıklığına uğratır hayatınız bu süreçte iki kısma ayrılır. Onsuz günler ve güzel günler diye. Bazen de vazgeçme isteği gelir insanın içinden yeter der umudum kalmadı der işte o anlarda aklıma pink floyd'un hey you parçasındaki içler acısı dizeler aklıma gelir.
"Hiç bir zaman umut olmadığını söyleme bana, birlikte ayaktayız ayrılırsak yığılırız."
ne kadar bekleyeceğiz abi?. gelmeyeceğini bile bile daha ne kadar bekleyeceğiz, uykularımızdan, neşemizden çalacağız?.
ne kadar bekleyeceğiz kardeşim?. ölünce mi kavuşacağız huzura?, o zaman mı bizi, peşimizden gölge gibi takip eden sıkıntılarımızdan, dertlerimizden kurtulacağız.
ne kadar bekleyeceğiz ablacım?. her gece kaçan uykuların, ve buna sebep olan şahısı daha ne kadar bekleyeceğiz?
ne kadar bekleyeceğiz dayı?. mutlu olmak adına daha ne kadar umutla bekleyeceğiz, umutlanmak için ne kadar bekleyeceğiz?.
ne kadar bekleyeceğim be anne?. senin al yanaklarını, gül yüzünü, o öpülesi ellerini, yani seni mutlu etmek için ne kadar beklemek gerek anne?.
ne kadar bekleyeceğim baba?. acaba ilerde bayramlarda görürmüyüz huzuru ve neşeyi, o zamana kadar bekleyeyim mi baba?.
ne kadar bekleyeceğim lan ben?. bu koduğumun hayatında ömrümü yiyip tüketen şeye daha ne kadar katlanacağım?. bekle diyorlar, bekleme deseler beklemeyeceğim ama umut veriyorlar bekle diyerek. bekleyeceğim abi tamam ama nereye kadar bir zaman ver bana. deki şu tarihe kadar bekle, tamam eyvallah. ama yarın bile sağ çıkacağım belli olmayan şu hayatta daha ne kadar bekleyeceğim, bekleyeceğiz?.
Niye olduğunu neden yaptığımı gelmeyeceğini bile bile yanmak. Hem de cayır cayır, özledim çığlık atmak sesimi duyurmak istiyorum. Hadi artık yetmez mi? Gelsen ne olur.
Çok uzun zaman oldu benim sabrım kalmadı.
sabır ve güç ister. Eskiden seve seve gerçekleştirdiğim fiile şu an tahammül edemiyorum. ki hala;
Bazen bir ceset bekliyormuşum gibi oluyor, sonra geçiyor.
Hiç gelmeyeceğini bilmek ve geleceğinden küçük bir umudu olmak arasında mekik dokunan eylem.
iki olasılığı da hayatın belli dönemlerinde yaşarsın.
Elimden geleni yapıyorum ama ben zaten hiç gelmeyeceğini biliyorum, yine de beklemeyi tercih ediyorum dersin.
ikincisi de Elimden geleni yapma sebebim o küçük umut ışığı dersin.
Beklerken kimse sizi ödüllendirmez. Hatta ödül beklemeyi bırakın beklediğinizi kabul etmeme durumuyla dahi karşılaşabilirsiniz.
O ödül dediğiniz şey, aslında kendi tercihinizdir.
Her durum yalnızlıktan daha kötüdür ve siz yalnız olmayı, beklemeyi, sevmeye devam etmeyi kendiniz için seçmişsinizdir.
Hayatınızdaki tercihlerinizin size ait olduğunu bilerek hareket etmek huzur verir.
ileriki yaşamda geri dönüp baktığınızda pişman olduğunuz şeyleri seçmemiş olduğunuza kendinizi inandırmanız sizin yararınıza olacaktır. iç huzuru için.
Bir insan size beni bekle dediği için beklemezsiniz. Siz istediğiniz için beklenmiştir.
Peki vazgeçtiğiniz nokta neresi mi olur.
O umut ışığının kalmaması değil. Umut zaten bazen küçük bir nokta kadardır bazen ise hiç yoktur.
Yaşanılan anların hiçbir değerinin olmadığı fark ettirilince beklememeyi seçersiniz.
Hayalet bir yaşam, hayalet duygular, hayal ürünü sevgi sözcükleri.
Birileri gerçek hayatta yaşarken siz hayal ürünü yaşamınızdan vazgeçerek intihar edersiniz.
Yaşanılan hisler, üstünde konuşulan milyonca konu. Hepsi var olamayan şeylerdir.
Olamayacak olan.
Size o hayalet yaşamdan geriye kalan ulaşamadığınız hedefinizin ulaşılabilinir Bi hedef olduğunu görmek olur.
