bir gün geleceğine inanmaktır. inançtır beklemek. ümit etmektir aslında. gelmeyecekse bile, hayal etmektir. bıkmamaktır, usanmamaktır. sonucu olacaksa eğer, bıkılmaz zaten. yıllarca bile beklenir. sonucu yoksa da ümit edilir. umutların peşinden koşulur. başka bir açıklaması yoktur beklemenin.
beklemek acıdır, hele ki beklenen gelmiyorsa. bekletmek kasti yapılıyorsa acımasızlıktır; bir gün sizde bekletilebilirsiniz deyip uyarmak gerekir böyle şahsiyetleri. bu şiirin aynı zamanda hıncal uluç'un bir yazısında da yeri geçer. yazar gençliğinde başından geçmiş bir aşk hikayesini ve bu şiir ile nasıl sona erdiğini anlatır ki okumaya değerdir.
yok ben duygusallığı sevmem diyenlerdenseniz
(bkz: otobüs beklemek)
beklemek... iki dirhem umutla beklemek... dünyanın ne en zor şeyidir, ne de en kolay. ruhun nasır tutmamışsa hala acıtır canını. kabuk bağlamış yaralarının deşilip de tuz basıldığını hissedersin her gece gözlerini kapatıp da uyumaya çalıştığında. uğruna dökülen gözyaşlarının, harcadığın bir gençliğin, feda ettiğin gecelerin, bir çift ak bir de karaciğerin kıymetini bilemeyecek olanı beklemek... acıtır dostum. hem de çok acıtır.
beklenen şey ne kadar güzel olursa olsun, şu dünya üstünde en çok yıpratan eylemdir. Beklediğiniz şeyin hayatınıza katacağı anlam büyüdükçe sizi o kadar yorar, kırar, döker beklemek. beklemek hiç sönmeyen bir mum gibidir.
beklemek daha başka şey
sen benim kızlıığını bildiğim
kiliselerden kaçmış yağmur gibi gözyaşlarınla
minareler gibi tutuldun
sır vermez dip odalarına atıldın kahramanlığın
başkalarına kalırsa her an dokunulmaktasın
bunca tanışıklıığmız varken
sana dair
bana söz düşmüyor eğer düşerse
benimle kutsaldır
buna rağmen
başından bir maceradır geçmiş
bin türlü makam geçmiştir derim
yaşarken kimi zaman anlaşılmayan, anlaşılırken yaşatmayan eylem.
"Susuşuna bir masal dondu, şimdi şarkı söyleme vakti, sesin sessizliğimdir üzerine bir öykü giydiğim.
Gülüşünden yıldızlar kendine dilek tutar, tutar mı dileğim tutmaz.
Doğmaz safak vakti bu şehire doğmaz...
bekliyorum hiç doğmayacak şafak gününü
bile bile bekliyorum gelmez gelmeyecek
adsız bir özlem bu kaderim oldun.
olsun. "
umit edebilinen surece yapılan eylem umut bitince vazgecer bunye bırakır bekleneni unutmak ister acı verse de hem bekledigini hem de umut ettigi zamanı.
