Hiç gelmeyeceğini bilmek ve geleceğinden küçük bir umudu olmak arasında mekik dokunan eylem.
iki olasılığı da hayatın belli dönemlerinde yaşarsın.
Elimden geleni yapıyorum ama ben zaten hiç gelmeyeceğini biliyorum, yine de beklemeyi tercih ediyorum dersin.
ikincisi de Elimden geleni yapma sebebim o küçük umut ışığı dersin.
Beklerken kimse sizi ödüllendirmez. Hatta ödül beklemeyi bırakın beklediğinizi kabul etmeme durumuyla dahi karşılaşabilirsiniz.
O ödül dediğiniz şey, aslında kendi tercihinizdir.
Her durum yalnızlıktan daha kötüdür ve siz yalnız olmayı, beklemeyi, sevmeye devam etmeyi kendiniz için seçmişsinizdir.
Hayatınızdaki tercihlerinizin size ait olduğunu bilerek hareket etmek huzur verir.
ileriki yaşamda geri dönüp baktığınızda pişman olduğunuz şeyleri seçmemiş olduğunuza kendinizi inandırmanız sizin yararınıza olacaktır. iç huzuru için.
Bir insan size beni bekle dediği için beklemezsiniz. Siz istediğiniz için beklenmiştir.
Peki vazgeçtiğiniz nokta neresi mi olur.
O umut ışığının kalmaması değil. Umut zaten bazen küçük bir nokta kadardır bazen ise hiç yoktur.
Yaşanılan anların hiçbir değerinin olmadığı fark ettirilince beklememeyi seçersiniz.
Hayalet bir yaşam, hayalet duygular, hayal ürünü sevgi sözcükleri.
Birileri gerçek hayatta yaşarken siz hayal ürünü yaşamınızdan vazgeçerek intihar edersiniz.
Yaşanılan hisler, üstünde konuşulan milyonca konu. Hepsi var olamayan şeylerdir.
Olamayacak olan.
Size o hayalet yaşamdan geriye kalan ulaşamadığınız hedefinizin ulaşılabilinir Bi hedef olduğunu görmek olur.
sabır ve güç ister. Eskiden seve seve gerçekleştirdiğim fiile şu an tahammül edemiyorum. ki hala;
Bazen bir ceset bekliyormuşum gibi oluyor, sonra geçiyor.
Niye olduğunu neden yaptığımı gelmeyeceğini bile bile yanmak. Hem de cayır cayır, özledim çığlık atmak sesimi duyurmak istiyorum. Hadi artık yetmez mi? Gelsen ne olur.
Çok uzun zaman oldu benim sabrım kalmadı.
