lisedeyken üniversite hayatına acayip özenirdim. o zamanlar hala tr de üniversite okumanın bir prestiji anlamı vardı. (bkz: sıçtın mavisi) dir. öğrenci evleridir vs. acayip özenirdim. ünivesitede ayrı ev kiralayıp o evde yaşamak vs. çok özendiğim şeylerdi. ( çok komiğim. işe başladım. tr de iyi denecek bir maaş alıyorum. daha yeni yeni anca çıkabilirim o eve)
üniversiteye bir başladım. tabii bir şekilde gerçekler tokat gibi vurdu. üniversitenin özeti benim için üniversitenin itiraf sayfasındaki
"xxx tarihinde x saatinde x kafenin önündeki bmw 3 arabasının içinden çıkan x saatli (pahalı bir markaydı) x takım elbiseli çocuk beni bul."
gördüğüm, bu post tan ibaret. hayatın ön izlemesi gibi bir şey.
behçet in genel geçer bir şekilde kitapta bahsettiği şeyler teoride bu. 0 sın. kocaman bir 0.
sen yaparsın, sen başarırsın, sen koçsun, kralsın. peki nasıl yaparsın? çok çalışarak mı? çok hırslanarak mı? çok çabalayarak mı?
işe nasıl girersin? bir yerde bir konuma nasıl gelirsin? işi nasıl öğrenirsin?
bill gates çok çalışarak, çok çabalayarak kendine inanarak mı bill gates olmuştur? yoksa bill gates in ailesi zaten o dönemin abd sinin en zengin ailelerinden birisi miydi?
behçet için bu süreci öğrenmek (bkz: babişko asuman) dır. benim içinse instagram itiraf sayfasında gördüğüm bu posttur.
18 yaşındaki bu çocuk bu arayı 14 yaşındayken kendine inanıp çok çalışarak mı aldı yoksa zart zort inşaatin sahibi olan babasının arabası mıydı? veya onun varisi olarak babasının hediye ettiği üniversiteye hoşgeldin bi tanem hediyesi miydi?
zart zort inşaatın varisi olan bu çocuğun babasının ona vereceği örnek bir ceza.
veya budur.
1. sınıfta bütün paramı fotokobilere verip çok çalışmama vermeme 54 alıp dd ile geçtiğim sınavdan başkalarının sadece çıkmış sorulara bakarak (sana soruları bilerek vermez, saklar) 80 alıp ba ile geçip sana nasssı aldım ama demesidir. (daha sonra akıllanıp o çıkmış soruları bende aldım)
bu basit bir şeydir. ama kilit olan şey budur. karın aç, sırt soğuk olup 20 yaşında baba evinde üvey evlat muamelesi görmeye başlayıp iş aramaya başladığın zaman insan bu tür şeyleri o zaman arar.
ama teoride olan şey budur.
kitap Hasan Uğur Gür ün daha önce okuduğum (bkz: mişisel gelişim) kitabının aynı dilde yazılmış halinin farklı bir versiyonu.
basittir, önemsiz der geçersin. karnın acıkıncaya kadar.
