acikca soylemek gerekirse beni cok huzunlendirmis fakat ilk iki filmdeki tadi alamadigim film olmustur. neden mi cevabi bir sonraki entryde..
saka saka..
ilk iki filme bayilmistim hatta soyle bir sacmalik yapmistim. ikinci filmi izledigim de ilk filmi bilmiyodum rastgele imdb de rastlayip puanina kanip indirmistim ve direk izledim filmde viyana dan bahsediyolar 10 yil once diyolar falan ben hic uyanamadim mevzuya.. ne zaman uyandim ikinci filme sozlukte birkac entry girmek icin actigimda farkettim.
yani demek istiyorum ki birinci filmi izlemeden dahi ikinci filmi begenmistim..begendigim kismi konusmalardi karakterlerin yaptigi muhabbetler o kadar gercekci ve ici doluydu ki bayildim tabi hemen ilk filmi de izledim o da ayni gidiyodu karakterlerin bos muhabbeti yoktu sanki ya ilk iki filmde..
gel gelelim son filme karakterlerin kirkli yaslari herkesi oldugu gibi beni de uzdu ulan nasi yaslanmislar sesleri bile kartlasmis geldi bana keratalarin hatta.. cocugunu ugurlama sahnesi huzunlu, gunesin batisini izlemeleri sahnesi ve battiginda ortami kaplayan kederi yansitmalari muhtesemdi.. fakat bence eksik olan onceki filmlerdeki muhabbetlerde konu cesitliligi bu filmde yoktu burda sohbet hep cinsellik uzerinden yurudu gibi geldi bana onceki filmlerden ayri bir yere koyuyorum bu filmi oyuzden..
ya da tum bu yazdiklarimin hepsini eski dostu gorup vay bee ne gunlerdi diye hayiflanip kederlenen bir adammisim gibi dusunup ona verin dediklerimi..
--spoiler--
Serinin en can yakan filmidir, çünkü gerçektir. Pembe romantizmin arkasına saklanmadan, aynı zamanda aşka da küstürmeyen bir işlenişe sahip. Her şeyin ötesinde, jesse ve celine çifti mükemmele yakınlar. Çünkü her şey hakkında konuşup eğlenebiliyor, dahası birbirlerini dinliyorlar. Evet sorunları var ama bu onları insanlıktan çıkarmıyor. Anlamaya çalışıyorlar, kavga etseler de hala çabalıyor olmaları, izleyiciyi umutlandırıyor. Oyunculuklar ve diyaloglar o kadar harika ki! Tek tek hepsine bayılıyorum, Jesse'in şu sözleri insanlığı özetliyor: "işte bu insanlığın doğal hali. Daima biraz tatminsiz, sürekli memnuniyetsiz. Cennet bahçesindeyiz ama kavga etmeden duramıyoruz" üzerine ne söylenebilir ki?
before sunrise ve before sunset filmlerinin devam filmi olaraktan çekimleri tamamlanmış bulunup 2013 yılı başlarında vizyona girmesi bekleniyor. bir 9 yıl sonra yine hikayenin nasıl gelişeceği düşündürmüyor değil. artık daha bi olgunluğun onlarda nasıl vucüt bulduğunu bekleyip görecez.
Bugun vizyonda olan film. Dokuz sene ne kadar da cabuk gecti...
Dokuz sene derken;
Serinin ilk filmi before sunrise, 1995 yilinda vizyona girmistir.
Serinin ikinci filmi before sunset, 2004 yilinda (9 sene sonra) vizyona girmistir.
Serinin ucuncu filmi before midnight, 2013 yilinda (9 sene sonra) vizyona girmistir...
bana diğer ikisinden daha az hitap etmiş olan film. celine karakterinin yaşlandıkça çirkinleştiğini de görmüş olduk. filmin sonunda çalan şarkıya bayıldım. merak edeniniz varsa buyurunuz; https://www.youtube.com/watch?v=2yHgImYkFoU
Tamamen diyalog odaklı bir film.
ki felsefik veya psikolojik yapacağız bu diyalogları diyerekten yapmacıklığa da başvurulmamış.
Konuşmaların içerisinde önemli olmayan cümleler de yerleştirilerek gerçek hayat süsü verilebilmiş.
Filmin kadın-erkek ilişkisine dair değindiği önemli ve doğru noktalar var ancak kadın karakterin bir erkek tarafından yazılmış olduğu çok sırıtıyor. Hani kimi yazarlar kimi senaristler vardır ki kadınların bakış açılarını gerçekten anlayıp yansıtabilmekte ancak bu filmde bu unsur fazlasıyla eksik.
Onun dışında filmin Yunanistan'da geçiyor olması sevimli bir hava katmış, görsellik katmış diyebiliriz ama durgun bir görsellik, tıpkı filmde durgun bir güzellik olması gibi.
--spoiler--
Sofrada herkesin toplanıp konuştuğu vakit o nenecik sustu sustu en sonunda herkesi ağlattı ya, o sahne çok hoşuma gitti.
--spoiler--
Bağımsız yönetmen Richard Linklater, Fransız oyuncu Julie Delphy ve Amerikalı `Ethan Hawke üçlüsünü şimdiden sinema tarihine geçmiş olan serinin 3. filmi.
Viyana treninde 20'li yaşlarında tanışan Sorbonne öğrencisi Celine'le (Julie Delphy) sevgilisinde terk edilmiş Jesse'nin (E. Hawke) 14 saatlik beraberliklerini anlatan "Before Sunrise - Gün Doğmadan" (1994),izleyen "Before Sunset - Gün Batmadan" (2004), tanışma gecelerini anlattığı romanının basın kampanyası için Paris'e gelmiş yazar Jesse'le Celine'in imza gününde 9 yıl sonra, 30'lu yaşlarını sürerken tesadüfen yeniden karşılaşmalarını anlatıyordu.
"Before Midnight- Geceyarısından Önce" ise artık 40'lı yaşlarındaki evlenip şirin mi şirin ikiz kızları olmuş, birlikte yaşlandığımız çiftimizi, Yunanistan'ın iri Kalamata zeytinleriyle meşhur, cennet gibi bir yöresinde 6 haftalık tatillerinin bitiminde, dost masasında sohbet ederken buluyoruz.
ilk karısından olma oğlunu uğurluyor Jesse. Nicedir yayımlanmış roman ve oyunlarıyla artık tanınan ve kadın hayranlarıyla kırıştıran (aslında örtük bir maço) yazar o. Henry Miller havalarında, genelde sorumluluklarından kaçan Jesse'le hayatımız hep yazar kocaya göre şekilleniyor, fedakarlık yapmak da bana düşüyor diyen, Sylvia Plath, sendromundan mustarip Celine'in tam da 50 yıl daha birlikte geçirecek olsak muhabbetindeyken tartışmaları üstünde seyrediyor "Before Midnight".
Önce kendini tanı diyen ilkçağ felsefecilerinin çağdaş uzantıları sayacağımız Yunan dostlarınca otelde ayarlanmış son bir aşk gecesinde verip veriştiriyor birbirlerine çiftimiz. Şahane bir Akdeniz atmosferinde geçen bu son filminde, akıllıca ve akıcı diyaloglarla örülü, gerçekçi bir ilişkiyi anlatan Linklater, Celine ile Jesse'in yaklaşık 10 yıllık fasılalarla perdede tanık olduğumuz hikayesinde, yıllardır aynı yastığa baş koyulan eş'in aslında gerçekten hayatımızın insanı olup olmadığını sorgulayan , hüzünlü bir finale dümen kırıyor sonuçta.
Yapılan göndermeleri kaçırmamak için pür dikkat seyredilmesi gereken, yıllanmış ilişkilerin sorunlu yanlarına da kamera tutan, linklater,Delpy, Hawke üçlüsünün senaryosunu yazdığı ve ilk 2 filmin romantizminden uzak duran bir gerçekçiliğe sahip bu film gerçekten de usta işi.
Kameraman Chris Voudouris'in görüntülediği, besteci Graham Reynolds'un müziklediği, çok konuşmalı, roman gibi ve meraklısına salık verilecek türden iyi bir film "Geceyarısından Önce" ve kaçırılmamalı.
Before Sunrise* , Before Sunset* gibi 9'ar yıl arayla çekilmiş iki muhteşem filmin yine 9 yıl arayla çekilen 3. filmidir.
sundance film festivalinde gösterilmiş olumlu tepkiler almıştır, tahminimce dialoglarıyla yardıracaktır yine.
Julie Delpy ve Ethan Hawke 'ın sadece karakterlere can vermekle kalmayıp senaryo başına da geçmesiyle de devamlılık sorunu yaşanmayacak, 9'ar yıl arayla olsa bile bir üçleme nasıl olur göstereceklerdir.
hevesle bekliyoruz efendim.
not: harbi çok mutlu olmuştum ama 3. filmin çekileceğini duyduğumda.
