ingiliz uşağına nurcu kesimin verdiği isim. lawrence da çadırına fosfor döküp dua ederken çadır yeşil yeşil parlayınca ne kadar arap varsa tapındıydı o misal bu da. yukarılarda bi yerlerde mevlanayla bile bir tutmuşlar. ne olursanız olun gelin size bi beyin nakli yapmaya çalışalım sonra gidin lütfen.
peygamberlik müessesesinin devam ettiğini ve kendi yazdıklarının kuran-ı kerimden daha kutsal olduğundan bahseden, kendisinden sonra gelecek bir din adamının isa'ya ve incil'e önem vereceğini anlatan ve de " ilk adımı ben attım gerisini siz getirin " diyerek kürtleri isyana teşvik edendir.
2. Abdülhamit'in islamiyet'i yeni keşfedilen bölgelerde (güney amerika, yeni zelanda, endonezya vd.) yayılması için teşkilatı mahsusa bünyesinde kurduğu islamlaştırma teşkilatı üyelerinden diğer bir deyişle teşkilatı mahsusa imamlarından biridir. endonezya, malezya, amerika'daki siyahi müslümanlar, afrika'daki bazı devlet ve kabileler (somali, darfur vd.) bu teşkilatın çalışmaları sonucunda müslüman olmuşlardır.
Kaynak için bakınız: yard. doç. dr. rıfat özdemir'in yayınlamadığı arşiv belgeleri. mehmet akif ersoy da bu üyelerden biridir.
aşağıdaki metin Prof. Dr. Nevzat tarhanın kitabından, ahmed şahin tarafından özetlenmiştir.
- Bediüzzaman'ı incelerken hem Doğu'yu hem de Batı'yı bilen farklı bir kişilikle karşı karşıya olduğumu anladım. Hayret duyguları veren fikir ve davranışlarını, abartıdan arındırılmış ilmi ölçülerle tarif ve tespite ihtiyaç duydum. işte bu anlayışla diyorum ki:
- O bir idealistti: Çünkü Kur'an'ın sönmez ve söndürülmez bir eser olduğunu insanlığa kanıtlamak için 28 yıllık sürgün ve çilelere rağmen geri adım atmamıştı.
- O bir innovatifti: Çünkü iman ilimlerinde değişim üretmişti ve 'ulu kişi' merkezli değil, kitap merkezli değişimi hayata geçirmişti!
- O bir realistti: Çünkü amacına ulaşmak için gücünün yettiği ve kontrol edebileceği çözümler üretebilmişti. Şiddete karşıydı. Namık Kemal'in "Barika-i hakikat müsademe-i efkardan çıkar" yani "Fikirlerin çarpışmasından hakikat kıvılcımları çıkar" sözünü önemsemişti.
- O bir aktivistti: Çünkü sadece eser yazmadı, eserleri Anadolu'da yaygın olarak okunması için vatan sathını bir mektep yaptı.
- O bir sosyolog gibiydi: Çünkü yüz yıl önceden bugünü görebilmişti, o zamanda bile Güneydoğu'nun sorununu eğitimin çözeceğini görerek ırkçılığa karşı eğitim istedi. "Cehalet, zaruret ve ihtilaf"ı, üç düşman olarak tanımlayıp Abdülhamid'e çağrıda bulundu ve doğuda din ilimleriyle fen bilimlerini buluşturan bir üniversite kurarak aydınlanmayı savundu.
- O bir psikolog gibiydi: Çünkü yazdığı Hastalar Risalesi ve Vesvese Risalesi gibi eserleri, önleyici sağlıkta çözüm üretme kapasitesine sahipti. Hutbe-i Şamiye isimli eserinde ise toplumsal psikolojiyi ilginç biçimde analiz etti ve ümit aşıladı.
- O bir savaşçıydı: Çünkü, saldırgan mataryalizmi akıl yürütme yöntemleri kullanarak tek tek çürütebiliyordu. "Büyük cihad, manevi cihaddır" tespitiyle, bu çağda maddi kılıçların kınına girmesi gerektiğini, buna karşılık bu zamanın hakikat kılıcıyla yapılacak bir manevi cihadın zamanı olduğunu söyledi.
- O bir direnişçiydi: Çünkü tek partili dönemlerde toplumsal muhalefeti tek başına temsil etti, 18 defa zehirlendiği halde geri adım atmadı, sivil itaatsizliğin bir örneğini sundu.
- O bir barışçıydı: Çünkü geliştirdiği müspet hareket metodu ile kavga çıkarmadan amacına ilerledi. Cihad kavramında bu çağa, manevi cihad anlayışının uyduğunu savundu. "Medenilere galebe ikna iledir, söz anlamayan vahşiler gibi icbar ile değildir." diyerek barış içinde mücadeleyi seçmiş, şiddeti reddetmişti. Hatta dini din için seven Hıristiyanlara dahi çok sıcak yaklaşmıştı. Fener Patriği'ni makamında ziyaret etmesi ilginçti.
- O bir spiritüalistti: Çünkü ihlas ve samimiyet olarak adlandırdığı büyülü gücü her haliyle yaşayabilmişti.
- O bir bilgin ve bilge idi: Çünkü ilimle hikmeti birleştirmişti.
- O sahici bir insan, şefkatli bir üstad, yoksul ama kanaat zengini bir hoca, müthiş bir bellek, keskin bir zekâ, şaşırtıcı bir muhakeme gücüne sahip müstesna kimlikti...
- Tarihte onun kadar yanlış anlaşılmış bir başka yüksek kamete az rastlanır diye düşündüm. Balık okyanusta doğar, yaşar ve ölür; fakat okyanusu bilmez. Bunun gibi, hakikatin kölesi olan hür adam Bediüzzaman'ı da muasırları bilememiş, gerçek kimliğiyle henüz tam olarak tanınamamıştır!..
- Bu konuda yaptığım araştırmada ulaştığım net bilgileri saklayamazdım. Gerçekleri arayanlara yardımcı olmam gerekir diye düşündüm, böylece alışılmışın üstünde çarpıcı örneklerle dolu 'Çağın Vicdanı' çıktı ortaya...
saidi kürdi mi saidi nursi acaba hangisi ama pek önemi yok nur cematinin lideridir galiba sanırsam .kırmızı kabuklu kitapların yazarı deyip işin içinden çıktığım zatı muhterem kendi şahsına münhasır kişilik. mucizelewri de varmış biri anlatmıştı bir ara!ne kadar doğru tartışılır.
kendisi bir deli olup geçirdiği travmatik sendromları şakirt adını verdiği bilimum okuma yazması olan cahil e yazdıran.
memleketi fitne fesat içine sokan ingiliz ajanı kişilik.
kendisine bediüzzaman diyerek onu yüceltmeye çalışan müridleri.
bugün nur cemaati adını verdiğimiz cemaat altında toplanmıştır.
bu kadar çok vatan hainini yetiştirmeyi becerebilen said-i nursi kendisine has bir hainlik rekoru kırması ilede ünlüdür.
gel gelelim şizofren olup yaşadığı nöbetleri vahiy gelmesi gibi göstererek yalancının önde gideni olduğunuda kanıtlamış bir şahsiyetsizlik abidesidir.
(bkz: adli vaka bu konuları çok araştırdı.)
tarihte eşine az rastlanır biçimde müstakil tarikat mürşidlerinin postu bırakıp,risale-i nur talebesi olarak kendisine biat ettiği kimsedir...(postu bırakma fedakarlığı anlamından ayrıca bahsetmeye luzum yokdur)
zamanın harikası anlamında kullanılan sıfat.daha evvel bir kaç alim için kullanılmışsada(bediüzzaman-ı hamedani gibi) milyonları peşinden sürükleyen büyük mütefekkir said nursiye yakıştırılmış ve yapışmış lakapdır.şark ulemasından hocaları tarafından uygun görülmüş olup talebeleri ve sevenlerince benimsenmişdir.
mehdi der kimileri.
asıl ismi said-i kürd-i'dir.
ırkın öne çıkmasını ırkçılıktan çekindiği için geri çekip said-i nurs-i yapmıştır kendini.bir sitede ses kaydı vardı.duanın ardından maşallah demiştir.sesi derin ve heybetlidir.
bediüzzaman bir günah keçisimi oldu ? sorusuna bir cevaptır...
günah keçisine lüzüm yoktu çok kişi olabilirdi bu ki olduda ama bazı yenilikleri şeriatin üzerine yıkmak lazım olacaktı ve bunun için bazı suni isyanlar çıkarılacaktı din alimleri üzerinden... çünkü boşluğun ve geri kalmışlığın sebebi din diye görülüyordu... ama s.nursi nin fikirlerini ülkenin büyük bir kısmı biliyordu ve de onun israf olmaksızın büyük bir ekonomi, modern ve çağdaş ve cumhuriyete dayalı bir toplum istediğini biliyorlardı...
ama gel gör ki kasten yapılan isim benzerliği oyunuyla şeyh said isyanı said nursi üzerine yıkılmak istendi ve de yıkıldı...
hatta şeyh said in adı said değilmiş... askerlerle ilgili kayıtlar ve şerhlerde bu açıkça belli olmuştur...
