Varlığından şüphelendiğimdir. Bir çok kişiden beddua almışımdır sanırım ama bu ne hayatıma olumsuz etki etti, ne psikolojimi, ne de başka birşeye. inançla mı alakalı nedir bilmiyorum ama sanırım beddua çocuklara söylenen öcünün büyüklere söyleneni.
Bu arada aksine hayatım her geçen gün daha da iyiye gider oldu.
Dusmanima bile yapmadigim sey. En nefret ettigim seylerde ilk 3 e girer. Allah layigini versin deyin olum ne kadar rahatsiniz ya catur cutur Beddua ediyosunuz.
Tutar.
Hatta insanın feleği şaşar. Bu yüzden çok korkarım. En son kalbimin, zihnimin, ruhumun kontrolsüzce dağlara taşlara haykırdığı ah öyle fenaydı ki kendimden korktum. Sonra oluşan felaketi gördüm, bu kadarını istememiştim dedim. Ah ettiğim kişiye de söyledim bunu. Yapma dedi, hislerine güveniyorum hakkımda iyiyi de kötüyü de isteme dedi. Bıraktım ben de.
Artık kalbini söktüğümü düşlemiyorum.
Kesinlikle Övünülecek bir şey değil. Sadece sevginin tam tersinin neler yapabileceğini biliyorum.
hayatım boyunca duyduğum en yaratıcı beddua alzaheimer hastası bir babanneden torununa edilen ''dullara duvaksız, ergenlere nikahsız gidesin.'' bedduası. işin ilginç yanı torun 35 yaşında hala evlenmedi. yani korkmak lazım, hasta birisi bile söylese tutabilir.
bu kitabı sahibinden çalan veya ödünç alıp iade etmeyen...
işte o kişiye inme insin, kavrulup kalsın bütün organları...
kitap kurtları kemirsin içinde ne var ne yoksa, ölmeyen o kurt adına. ve o kişi nihayet gittiğinde son cezasına, cehennemin ateşleri tutsun onu, sonsuza dek.
barcelona'daki san pedro manastırı'ndaki ortaçağ'dan kalma bir el yazmasındaki beddua.
Hiç kimse kendisine, ailesine ve çocuklarına beddua etmemelidir. Olur ki duaların icabet, kabul olma zamanına rastlar da, bedduası vukua gelir. O zaman pişman olur ama pişmanlık fayda vermez.