başkasını mutsuzluğuna seviniyorum, yalan yok. çünkü ben neler kaybettim ne mutsuzluklar yaşadım. baskasinin basina da kotu bise gelince inanilmaz haz alıyorum, mutlu oluyorum.
başkalarının mutsuzluğundan mutlu olmam ama elbette diğer insanlardan farklı olmadığımı düşünmek beni mutlu eder. mesela ben yurt dışına çıkamıyorum, başkası da çıkamıyorsa o yönden eşit oluşumuza seviniyorum evet.
Gereksizdir. "Başkası" olmayı başarabilmiş birinin mutluluğu ya da mutsuzluğu ilgilendirmemeli insanı. Aksi gereksizce kalabalıklaştırır hayatımızı. Üzgünüm ama hayat bu kadar uzun değil hatta hayat bu kadar kısa da değil.
