Oyle bir surat ifadesine burunup " bagirma" derim ki bi daha konusamaz.
Sevmiyorum ya bagirarak konusan insanlari. Evde iki kisiyseniz konusun ama insanlarin icinde yapilinca resmen dusuncesizlik.
Ya hadi bunlar dusuncesiz onu gectim. Bi de sey var, karsisindaki insani cileden cikartip sinir edip sonra karsidaki sesini yukseltince "bagirmadan konus" diyen model var onun amina koyayim.
sinirlerimi çıkaran insan tipidir yahu bunları hiç mi uyaran yok eşim dostum olsa uyarırım hiç bakmam millet içinde de senle konuşurken bağrıo bi bakmaşsın herkes sizi dinliyo şöyle ağzının ortasına bitane vurasım gelio bak şimdi yazarken bile sinirlendim bi tarafını sıkıpta bağrıo konuşurken mal insandır sorunludur bence çaresine bakılmalıdır .
Bence bu genetik. Çünkü bazı insanlar konuşurken istemsiz bağırmaya başlıyor. Mesela ben. Hayır sinirlenmiyorum, gayet sakinim ama bağırmaya başlamış oluyorum, ses tonum yükselmiş. Konuşurken kendini çok kaptırmakta olabilir.
Bazen duyuramıyor, genelde ise susturmaya çalışıyordur. Öfke boşaltma aracı olarak kurban seçtiği kişiye karşı öyleyken sevdiği birine gayet kibar ve saygılı konuşabilir.
sesi yüksek olunca haklı olacağini, her dediğinin yapılacağıni zanneden insandır ama bağırdığı sürece kimse onun ne soyledigiyle ilgilenmez. varlığı bile katlanilamaz olur bir süre sonra, bu yüzden yalnız kalır. hatta yalnızlığı için başkalarını suclar ve daha çok yalnizlasir.
kendisini kontrol edemeyen birinin başkaları üzerinde söz sahibi olmaya çalışması da ayrıca komedidir.
Orta kulak iltahbım vardı %70duyma kaybı vardı o Yüzden, televizyonu sonuna kadar açar yine duyamaz deli gibi bağırarak konuşurdum ama herşey bana fısıltı olarak gelirdi en azında 14 yaşımda kulak tüpü ameliyatı geçirdim Allah'ıma çok şükür %100 seviyesinde duyuyorum şimdi.
