"boynunun omzunla buluştuğu, hem serin hem ılık çukurdan, yavaş yavaş yudum yudum su içtim, sonra kayboldum" ifadesi tarif edilemez güzellikte şebnem ferah şarkısı.
--spoiler--
boynunun omzunla buluştuğu
hem serin hem ılık çukurdan
yavaş yavaş yudum yudum su içtim
sonra kayboldum.
--spoiler--
o suyun tadına bakınca, tadı da bir başka çıkınca, tüm benliğinize işliyor. kötü bir alışkanlık gibi sarıyor ruhunuzu. vazgeçilemeyen kötü bir alışkanlık, bağımlılık. yaşamınız için gerekli ama bir o kadar da zararlı. zararlı çünkü sizden esirgendiğinde nasıl ve neyle besleneceğinize dair en ufak bir fikriniz yok. hem huzurlusunuz hem de teslim olmuşsunuz. adamışsınız her şeyinizi. ancak serbest bırakıldığınızda ne yapabileceğinizi, nereye gidebileceğinizi bilmiyorsunuz. ayakta durup duramayacağınıza dair en ufak bir öngörünüz yok. sonra suyun kaynağı çekiyor kendini sizden. kapatıyor önünü. duvarlar örüyor, taşlar yığıyor. her ulaşmak istediğinizde yara alıyorsunuz ama hep istiyorsunuz. çünkü yaşamanız için gerekli olduğuna inandırmışsınız kendinizi. fakat ulaşılmaz artık. ve sonu kayboluş. aldığınız nefesi, attığınız adımı bir daha onunla paylaşamamak eksik bırakıyor her yaşanılanı.
işte bazı aşklar böyledir. kuraklık kalır ardından... susamışlığınıza derman olmaz sonra gelenler. diğerlerine ağzınızı şapırdatarak koşmanızın ama bir türlü doymak nedir bilmeyişinizin nedenidir daha önce yaşadığınız bazı aşklar.
bazı aşklar insanın içini acıtırlar, bazı aşklar asla ama asla unutulmazlar. her şeyi ona anlatmazsan, eğer o duymazsa... işte o zaman o aşklar insanın içini acıtmaya başlarlar.
içinde bahsedilen ve yavaş yavaş yudum yudum su içilen boynun omuzla buluştuğu hem serin hem ılık çukurun neresi olduğunu bir türlü anlayamadığım şarkı.
