ne anlama geldiğini askerlik döneminde alışveriş yaptığım kantinden öğrendiğim gereksiz yiyecek. ya da ben kötü versiyonlarına denkl geldim bilmiyorum.
not: başlık altındaki fotoğraflarda çiğ börek yer almaktadır. o bazlama değildir önemli duyurulur.
Genellikle yöresel bir yiyecek olarak köy gibi yerlerde yapılıyor. Çayla çok güzel giden bir yiyecek herkesin denemesi lazım. Şimdi bile canım çekti. Keşke olsada yesek...
en son gittiğimde annemin bir yıllık stokladığı unlu mamül. bu unlu mamül lafına da hastayım. ekmek desen değil, pasta desen değil, çörek değil, börek değil, bazlama işte.
sacın üzerinden yeni alınmış olanı enfes olan yiyecek.
bir aralar önceden yapılıp paketlenmiş olanını ısıtıp arasına yağ sürmeyi severdim.
ancak sonradan anladım ki; böyle ateşin üzerinden yeni alınmış, hafiften dumanı tütmekte olanının yerini asla tutmuyor. öylesi olunca yanında yağa falan da gerek kalmıyor. beyaz peynir ve varsa kebapla eşdeğer görünüyor gözümde.
aynı zamanda iç anadolu ve köy toplumunun temel besin maddelerinden biridir ve en önemli kilo alım sebeplerindendir. hamurunun ise kendine has, pek çok hamurdan cıvık bir kıvamı vardır.
günümüz modern yemek kültüründe ise arasına konulan tavukla, pizza malzemeleriyle, soslarla vs. sektörün gözde sandviçlerini oluşturur hale gelmiştir.
Acikip seçenek olmayinca sip sak yapilabilecek yiyecek. Yaninda köy tereyağı, tulum-çanak peyniri ve taze çay ile güzel gider. Resmen fast food. Hamburgerden daha lezzetli.
Ufff şimdi sıcacık bazlama tereyağı ve zeytinyağı kekik ve nar ekşisi ile harmanlanmış kırık yeşil zeytin eşliğinde yemek istediğim muhteşem ekmek. Bak yaa gece gece acıktım.
Ya bu bazlama ne kadar güzel bir şey. Biri anın görüntüsüne atmış aklıma düştü yine. Annem denedi birkaç kez ama o pofudukluk olmadı. Bizim bir akraba var o çok iyi yapıyor. Hamur genel olarak severim zaten ama bazlamanın yeri çok ayrı ya. Çok lezzetli bir şey. Sade bile yenir. Of keşke bir komşu yapsa da getirse şuan.. *
