asosyallik değil bu, sözlüğe olan sevgi anlatılamaycak bir şeydir. pek asosyal biri değilim hatta bayramın üç günüde ziyaretlere gideceğim ama yinede sözlüğe girmezsem içimde bir huzursuzluk oluşuyor.
yanında annen, baban, ablan yoksa evinde oturup sözlüğe girersin. eski bayramlar yok bayram bayram mı anlamıyoum diyorlar ya yanında kimse yoksa bayram öyle bir bayram oluyor ki... büyüklerinin elini öpmek, bayramlarını kutlamak, bayram sofrasına oturmak... öyle eksik hissediyorsun ki. asosyal değil zavallı oluyorsun. şimdi gidin de bayramlaşın, konuşun.
herkes için geçerli değildir. mesela bayramin ilk günü hemen hemen herkes kurban keser. o işin yorgunlugu ile ilk gün pek dışarı cikilmaz. bu sebeple internet ortamında ki arkadaşlarla konuşup, bayramlaşmak için en ideal gün ilk gündür. bu yüzden ilk günü bu şekilde değerlendirmek daha mantiklidir vesselam.
