Barış der her bir yanın altın gümüş taş olsa
Dalkavuklar etrafında el pençe divan dursa
Sapa kulba kapağa itibar etme dostum
içi boş tencerenin bu sofrada yeri yok
Sapa kulba kapağa itibar etme dostum
içi boş insanların bu dünyada yeri yok.
Seyyah oldum, dolaştım şu alemi, ah güzelim senin gibi bir vefasız görmedim ben...
Hayırsızı, kitapsızı, zalimi, bal böceğim senin gibi vicdansız görmedim ben...
Şu dağlarda çiçek oldum, aşkından sarardım soldum, bakmadın bana balböceği.
Henüz 6-7 yaşlarında Barış Abi'nin şarkılarıyla büyüyen çocuklardık.
Hiç unutmam, barış abi'nin öldüğü gün arkadaşımın evindeydik. Tv'de onun "Gül Bebeğim" şarkısı çalmaya başlamıştı birden.
"hani o gülen masum gözler
alışamadım bir türlü yokluğuna gül bebeğim"
Bir altyazı: Barış Manço vefat etti. Seni özleyeceğiz. Sonra arkadaşımla birbirimize bakıp hıçkıra hıçkıra ağladığımızı biliyorum. Şimdilerde hatırlamıyorum sever miydim öylesi ağlayacak kadar.
Ama gül bebeğim bana o günlerden bir hatıradır.
Yıllar sonra şarkıyı içselleştirecek kadar kötü anılar yaşadıktan sonra ise en sevdiğim oldu..
