orta sertlikte veya yumuşak kaya olarak ilçeden ilçeye değişebilen, yüz yıllar boyunca istanbul'un taş gereksinimi karşılamış küfeki taşı olan ve geneli iyi bir zemine sahip kireçtaşı türüdür. fakat güngören formasyonuyla sınır olan yerleriyle birlikte denize, dereye ve göle kıyısı olan eğimli bölgeleri riskli zemin olarak kabul edilir. güngören formasyonundan uzak, eğimli olmayan, denize, dere yataklarına ve göle uzak bölgeleri daha güvenli ve sağlamdır. özellikle beşyol, yeşilköy havalimanı çevresi, sefaköy ve cevizlibağ'ın büyük bir kısmı, merter ve zeytinburnu'nun düz bölgeleri, halkalı'nın bir kısmı ve bakırköy'ün kuzey tarafı bu formasyonun en iyi olduğu yerleridir. cennet mahallesi,küçükçekmece, avcılar'ın bir kısmı, şenlikköy, zeytinburnu ve merter'in bir kısmı, yeşilköy'ün bir kısmı ve beylikdüzü ise bu formasyonun orta seviyede iyi olduğu yerleridir. geri kalan yerler ise pek de iyi sayılmayacak olan yerlerdir. bu yüzdendir ki bu formasyonun iyi olduğu kısımlarda etkilenme oranı düşük olup iyi olmadığı kısımları ise 17 ağustos 1999 gölcük depremi'nde çok etkilenmiştir.
