bagislanmis huzun

Nevzat Çelik'in 2005 yılında epsilon kitapevi tarafından yayımlanmış ilk roman denemesi;

kendim henüz okumaya fırsat bulamasam da okuyan bazı kişilerin kitap hakkındaki değerli yorumları aşağıda:

1
Hakan...Selin...Deniz...Cem birde Kedicik...
Bu kadar güzel bir kitap beklemiyordum açıkcası. Kitabın sonların doğru kafanda sürekli farklı düşünceler dolaşmaya başlıyor. Korkular başlıyor. Umarım şu an düşündüğüm olmaz diyorsun. Ama o yöne doğru gidiyor kitap... Sonra korktuğun oluyor ve dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun. Evet kitabı okurken bunları hissettim ve kitabın sonunda o kadar çok ağladım ki... Beni ağlatabilen Vedat Türkali'nin kitaplarının dışındaki tek kitaptı.
Hakan ile Selin arasındaki aşkın hikayesi bu. Sıradışı bir yaşam.

2
harika bir kitap ama yaaaaaa.beni alıp uzaklara götürdü.bir gecede hiç sıkılmadan ki normalde uykum gelir kitap okurken bayılarak ve zevkle okudum.ama sonlarına yakın çok kötü ağladım.sonunun böle bitmesini hiç mi hiç hazmedemedim o yüzden çok üzüldüm sonu böle bitmemeliydi.daha deniz'in ve selin'in hakanın ewine geldiğinde neler yaşadığını da bilmek hakkımız olduğunu düşünüyorum...

3
bir kitabın ulaşabileceği en son etkileyicilik noktası budur. yani roman diye bu kıtaba, pardon! bağışlanmış hüzün'e denir!

4
kitabın bir şair tarafından yazılmış olması -ki şiirleri ödüller almış bir şair için oldukça zor alınacak bir risk- okuyucunun usta bir yazar kalemi aramayan hafifletici bir önyargıyla yaklaşmasını ve iyi değerlendirilmesini sağlıyor..gibi duruyor..oysa kitap gerçekten katı süzgeçlerden geçirilerek okunduğunda ise gerçektende muhteşem bbir uslup ve olağanüstü bir kurgunun, bir aşk romanına bukadar iyi yerleştirilebileceği görülüyor..tabi ilk seferinde sadece bir aşk romanı gibi duruyorsa da kitabı okuyanların arasındaki görüş alış verişleri gösteriyorki toplumun sosyoekonomik yapısı ve farklı kültürel değerler yaşama dair yeni felsefeler sunuyor..ve topluma karşı kendini mümkün olduğunca soyutlayabilen birinin bile en özelini, canından daha kıymetlisini elinden alınışını engelleyememesini apaçık gösteriyor..hayatın bir ucuna aşkı, diğer ucuna ise yaşam mücadelesini tutuşturabilmiş harika bir roman..okuyanların kitabın sonuna doğru yapacakları ilk tahminlerinden farklı sonlar hazırlamaya çalışacakları ve sonunda ilk tasarladıklarını sanki hiç düşünmemiş gibi şaşırarak okuyacakları bir son...

kitapla ilgili okuduğum röportajlar için bkz:

http://yeniedebiyat.blogcu.com/149934/

http://arsiv.sabah.com.tr.../gny101-20050424-200.html

193-194-195-199-200-201-206-207. sayfalarının boş olduğunu görüp epsilon yayınlarına bayağı küfrettiğim kitap. tam buraya kadar gelmişken oturup harıl harıl bu sayfaları armaya koyuldum.