top sakallı, jason statham gibi adam benim babam. nasıl diyeyim seni seviyorum diye lan. çok zor o. ama hakkaten çok seviyorum canım babamı. o bilmez bunu.
Türkiye'de insanların büyük kısmında seni seviyorum deme gibi bir kültür olmadığındandır.
Annemize de söylemeyiz. En yakın arkadaşımıza bile az söyleriz. Sanki sadece sevgiliye söylenebilen bir söz gibidir.
oysa en güzel sözdür herhalde anne-babaya söylenecek..
diğer yandan anne babamız da bize genelde söylememiştir. Sessiz bir anlaşmadır, söylenmesine gerek yoktur sanılır genelde..
babamın herhalde şuanda en çok duymaya ihtiyacı olan sözdür, sadece davranışlarımla hissettirebiliyorum maalesef.
annemize sanki kaç kere seni seviyorum dedik de. bikere kültürümüz de yok annecim seni çok seviyorum lafı. yemek yaparken yardım ederim , çeyizimi açar döker böyle yapmış bişeyler kendi çapında falan . uyurken üstünü örtersin kalktığında görür sevinir. temizlikten sonra kahvesini yaparsın "canım kızım" olursun falan. böyle sevgi aktarımı oluyor bizde.
babamla ise aramızdaki diyalog hiç gelişmedi. kendisi de ailesinden sevgi görerek büyümemiş. bana da yansıtmıyor dolayısıyla. aramızdaki diyalog şundan ibaret :
+ kızım nasılsın?
-iyi baba sen
+ bende iyiyim. paran var mı?
-var baba.
+yoksa söyle atayım hesabına.
-tamam söylerim hoşçakal
+haydi görüşürüz.
son iki dakikadır en son ne zaman dediğimi düşünüyorum, illaki söylemişimdir ama hatırlayamıyacak kadar önceden, galiba çok küçükkendi en son. bunu babama şimdi söylesem - oğlum ailen olarak her zaman yanındayız biliyorsun değil mi? tarzı bir konuşma geçer yüksek ihtimalle. olsun ben bizi böyle seviyorum belki onun da içinde kalmıştır, bilmiyorum. biz buyuz pişman değilim.
Yarın birgün ölüp giderse büyük ihtimalle pişman olunacak şeydir. o iki kelime öyle bir kursakta kalır, öğle bir düğüm olur ki 7 cihan bir araya gelse çözemez o düğümü..
Yutkunamazsınız..
Babanın çocuğu ile arasına mesafe koyarak gerçekleşmesi yüksek durum. Belki de böyle insan çoktur ama kimse belli etmiyordur. En iyisi bi şey olmamış gibi devam etmektir.
kiz erkek olmakla zerre ilgisi yok. Entryleri okurken istemsizce gozyasi doktum. bende kizim ama benim babam gibi sert mizacli otoriter ve sevgisini belli etmeyen -seviyor mu bilmiyorum bile- birine seni seviyorum diyememem gayet normal. sevgi gosterdi mi ki bende ona karsiliginda sevgi gostereyim seni seviyorum dedirten basliktir bu. uzdu yani bu gercegi farketmek
Türk baba portresinin otoriter yapısından kaynaklanan utangaçlık doğuran söz.
Oysa hayatımıza aldığımız arkadaşlar sevgililer dostlar zamanı gelince masadan kalkarken hep anne ve baba kalmaz mi yanımızda ? Başka bir şehire is icin gittiğimizde sabah ise giderken arayıp 'oğlum kalk hadi uyuya kalma' diyen anne babalarımız hayatımızda en büyük değere sahip olması gereken insanlar degil midir ? Bu yüzden sevgiyi değeri en çok hak eden insanlardır. Seni Seviyorum diyememek bu yüzden koyar insana.
seni seviyorum; anneye denebilir, kardeşe, sevgiliye. ve hatta kuzene, arkadaşa.
ama baba ilişkisi farklı. kız çocukları için bu konuda anne baba çok fark etmese de erkek çocukları için fark eder.
babaya sevgi duyulsun, baba da sevsin, arkadaş gibi rahat muhabbet edilebilsin, pek çok şey paylaşılıp yaşansın. yine de bu söz babaya denemez.
babanın kızacağından falan değil. erkek çocuk babayı daha otoriter, resmi, ciddi görmek ister sanki. birlikte içseler dahi bu kelime o ciddiyet bağını sarsar.
o yüzden erkek çocukları babaya seni seviyorum diyemez. şahsi kanaatimce dememelidir de. karşılıklı davranışlarla hissettirilir.
