yürek böyle çıkacak gibi olur. sene 2011 arkadaşımı otogara bırakıyorum. samsun'dayım o seneler. bilen bilir. 19 mayıs lisesinden shell'e doğru inen yoldan aşağı iniyorum. yol kenarına park eden araçlar yüzünden yol shell'e yakın yerlerde tek şeride düşüyor. adamın teki sağa park etmiş ama aynadan fark ettim hala aracın içinde. dedim salak herhalde kapıyı açmaz o kadar da mal değildir diye ama öyle olmadı tam geçerken pat kapıyı açtı, ani fren koydum ancak benim aracın sağ aynayı indirdi. ulan babama nasıl açıklayacağım diye düşünüyorum. adamın da cenazesi varmış. dedi ki git sanayide şu ustayı bul benim adımı ver arabanı yaptır. adamın araca bakıyorum amasya plaka. güvenmedim. olmaz dedim. adam bu kez de takıl o zaman peşime dedi. hemen shell'in ordan sağa dönüp kaptırdık gidiyoruz. adam öyle hızlı sürüyor ki lan kaçıyormuş gibi. ben de inat ettim adamın göte yapıştım gidiyoruz. her neyse vardık sonunda adam cidden dediği gibi çıktı. ustaya götürdü arabayı teslim ettim. dedi 4 saat sonra gel. ben o sırada arkadaşı otogara otobüsle bıraktım. biraz ayak oyaladım sonra arabayı almaya gittim de içime sular serpildi adam her şeyi halletmişti. bu da böyle anımdır.
dünyada bir sürü dert varken dert edilecek son şeydir. cana geleceğine mala gelsin. gele böyle aynadır, fardır, ufak tefek bir şeyse hiç can sıkacak bir şey yok.
Bayram ziyaretinde ben kullanıyordum. Eski mahalle olmasından dolayı duvarlar sıva sıvayı vurmuşlar oyle kalmış bende hızlı girdim park edecekken tampon çok güzel bi hal aldı. Babam da fark etmedi hemen yakınlardan araba çıkartması aldim üstüne bi koydum tam oturdu bu mutluluk başka hiçbir seyde yoktu.babamda bu ne falan dedi oyle konu kapandi.
bende yapmıştım. Korkudan eve gitmedim ama babamın merak ettiği araba değilmiş. Arabayı boşver sana bişey olmasın lafıyla mutlu bir şekilde eve gitmiştim.
2 defa benim de yaptigimdir. Bir tanesinde arkadan hafif vurmuslardi benim hatam degildi. Tutanak tuttuk filan olay buyumedi. Fakat ilk yaptigim ciddiydi. Kampuste gidiyorken mng kargo arabasi beni sollamaya calisti. Sollayip Erken saga gecince de bizim arabanin sol tarafini darma duman etti. ilk kaza oldugu icin de panik olup babami aradim gel arabayi al ben kaza yaptim diye. Tutanak tutmayi da o zaman ogrendim zaten. Birkac saat sonra babam geldi. Arkadaslarimdan bir tanesinin sinavi vardi o gun. Sinavin nasil gecti diye sordu ona. Aksama bir sey istiyor musun alisverise gidiyoruz dedi. Kazayla ilgili tek kelime etmedik. Sonrasinda da kizmaktansa dalga gecti epey. Kizma tesebbusunde bulunanlari susturdu filan.
Degisik bir babam var.
hatta babam arkadaşının arka kapilari 90 derece acik olan transitine yaklasmak isterken nasil olduysa bu manzarayi gormeyip kafadan transitin arka kapilarina girmiş, ulan geri geri gelsen anlarim be adam dumduz girmek nedir amk :d
hem guldum hem firca attim, hayatta bu firsat bi kere gelir amk onu da kaciramazdim.
Ehliyeti aldığım ilk gün başıma gelen berbat olay. Babamın verdiği ayar ve ödettiği masraftan sonra 5 yıldır bir tane kaza yapmamamı da sağlamış olaydır.
Baba ben arabayı vurdum diye aradım birgün çok sakin karşıladı senin canına birşey olmasın 2 dakikaya arayacağım dedi ve aradı ulan geçmişini siktigimin evladı senin kullanacağın arabanın diye 5 dakika küfür yemişliğim var.
biraz önce başıma gelen durum. çok şükür bende bir şey yok. ki kazayı da ben yapmadım sayılır. ama daha kötü bir şey oldu. buraya bu tür başıma gelen şeyleri yazmam aslında ama içim rahatlasın biraz olsun diye yazıyorum. anlatayım. acemi değilim diyebilirim artık 2012'den beri ehliyetim olan ben, daracık sokağa park ettim. arkadaşla kafeye oturduk. niyetimiz üç gün sonra ki dgs sınavı için bana birkaç matematik sorusu çalıştırmasıydı sağolsun. neyse çalıştık ettik bir şeyler, daracık sokağa park ettiğim yere geldik arabayı almaya. bir de ne görelim, bir tane tofaş markalı araba daha girmiş yanımıza. arkadaş manevra yaptırmak için binmedi. ama yok yani manevra olsa da azcık tampon değecek gibi. yetmedi arkadan iki taksi dat dat diye hadi artık diyorlar mı. o değil yol zaten dar arkadaş manevra yaptırırken ezilecekti. arkadan bir adam geldi. kardeş ver ver acemi değilsin ama gece karanlık arkadaki arabalarda bekliyor bak ver ben hemen döndüreyim dedi. ben yok çeviririm benim arabam değil hem vermem vs demeye kalmadan laf arasında arkadaşta iyi niyetiyle ver hadi dedi. neyse verdik. adama camı aç bu arabada vitesi geri atmasını biliyor musun demeye yine kalmadan ön kaportayı önde ki tofaşın ön kapısına girdi. beni görmeyin çıldırıyorum. adamı hırpılasam hırpalayamam arabayı ben verdim. hiç böyle bir şey yapmayacak ben basiretim bağlandı verdim salak gibi. herif çakır keyfi çıkmaz mı. hay ben böyle işin. arkadaş zor tuttu beni. olay büyümesin diye. ha bizim arabada mı pek bir şey yok. kaportacı sağ ön kapıyı çektirip düzeltecek belli ki. öyle basiretsizler silsilesi ki. kendi arabamla çarpsam gam yemeyeceğim. hadi babamın arabası ama ben çarpsam yine de sorun yok. ulan salak ben, ne veriyorsun herife koltuğu. acemiyim mi ben. hayır. ama basireti bağlanan bir acemiyim galiba. babam geldi alnımı öptü sonra. sana bir şey olmasın koçum dedi. ama benim mahçup olan duygularımı dindiremedi. aileme babama zarardan çok yarar vermeye çalışırken başıma gelen şeye inanılmaz üzüldüm. yine de daha kötü bir şey olmadığını birkaç gün sonra anlayacağım galiba.
Kardeşim geçmiş olsun. Arabanıda kimseye vermezsin artık bu da böyle bi tecrübe olmuş. Fazla takmamak lazım. Babanda bir şey dememiş zaten. Bilirim o mahçup olma duygusunu ama geçer gider unutulur.
