durum babadan babaya değişse de ikinci gelecek bir dayağın hazırlığı da olabilir bu kibar konuşmalar, baba vurduğu yerlerdeki kas sertleşmelerini güzel sözlerle bir nebze yumuşatıp tekrar atağa geçme planları yapıyor olablir.siz siz olun tavrınızı koruyun ve bir an önce olay mahallinden uzaklaşın.
başına gelmeyenlerin rahatca tiye alabilecekleri durumdur.
dayağın acısını ve sonraki repliklerin hayatta ne izler bıraktığını, dayağı yiyen ve o güçlü adamın düştü durumu gören bilir.
annenin, havada terliklerin uçuştuğu bi seanstan sonra böğüre böğüre ağlarken odaya gelip, amerikan filmlerinden fırlamış gibi şahane anne modeli çizerek sakin sakin öğütler vermesine benzer durumdur. eğer hala dayağa doyulmadıysa ya da artık dayak arsızı olunduysa çemkirmek suretiyle gider misin! denir, anne/baba amerikan filmi artistliğine kendini ne kadar kaptırdığıyla doğru orantılı bir karşılık verir. sessizce çıkabilir, boynunu büküp "ama yavrucuğum" diyebilir, "ulaaaan!" diye tiz bir çığlık atıp yeniden girişebilir.
patt! küttt! envai çeşit nesne havada uçmaktadır o esnada.
-gel lan buraya eşşeoğlueşşek. kıracam kafanı. çaaatt!
-ahhh kafamm.
...
birkaç dakika sonra...
-bak yavrum, bir daha böyle şeyler yapma. beni üzme. ben sana vurmak ister miyim hiç? sen de benim canımsın, evladımsın. senin için en iysini isterim ben baban olarak.
eğer iki kardeş naneyi beraber yediyseler farklı mevzular ortaya çıkabilir.
1) büyük kardeşe giriştikten sonra acır ve küçük olana kıyamaz, dövemez. yürüyün gidin, görmesin gözüm sizi tarzında bir azar ile dayaktan yüzde elli kurtulunur.
2) diğer bir ihtimal ise, baba ayırım yapmaz, küçük büyük allah ne verdiyse girişir, temiz bir dayak atar iki kardeşe.
neticede birinci ihtimal de odalarına çekilen iki kardeş konuşmaz, küçük olan hele hiç konuşmaz, resmen ağabey bütün dayağı yemiştir, onun sayesinde küçük olan kurtulmuştur. ikinci ihtimal de ise dayak sonrası odalarına çekilen kardeşler arasında hayvan gibi geyik muhabbeti doğar. puhahahaha nasıl koydu ama babam sana tarzında büyük kardeş olayı taşağa sarar, küçük olan ise, acımadı ki oğlum, acımadı ki şeklinde saldırıya savunma yapar ve seni de gördük oğlum, yapma baba, vurma baba haykırışlarını duymadık sanki cümleleri ile ağabeyi makaraya sarar. velhasıl; babadır, candır, anneyi elçi olarak gönderir ve onların gönlünü almaya çalışır. kibar konuşmayı anneye yaptırır.
-çocuklar hadi bakim, yemek hazır, babanız gelsinler, yemeklerini yesinler, aç aç yatmasınlar diyor. hem siz de bir özür dileyin, bir daha yapmayacağız diyin bakim, hadi bakim.
çocuğun tavizleri sonucu kendinde evladına(herhangi bir insana) vurma hakkını bulmuş olan babanın hayvanlığını anlaması durumunda içinde bulunduğu durum sonucu takındığı tavırdır.
babanın dayaktan sonra ağır konuşmasından daha iyi olan durumdur. hem dayak atma hatasında bulunup hem de gönül almayı bilmeyenine göre tercih edilesi babanın yarattığı durum da denilebilir.
bir de kibar konuşurken aniden patlayan babalar vardır. bi şey konuşucam diye usturuplu bir dille çağırır. ne varsa üzerine kusar. sonra kibar konuşmaya devam eder.
iki gün önce başıma gelen olay.
okkalı bir el tersi darbesinden sonra
oku oglum bak elimizden geleni yapıyoruz şeklinde cereyan etmiştir kibarca.
entry girerken bile beynim zonkluyor.
baba, çocuğunu eşek sudangelinceye kadar dövüp,"ulan çok dövdük" diye pişman olduktan sonra kibar konuşur. bir nev i gönğl alma...
-anladın mı şimdi seni niye dövdüğümü
-an anladım bab babacığım mmmm (hıçkırıyo garibim)
-hah. bak zamanında yapmasaydın o yaramazlığı, yemeyecektin bu dayağı di mi?
- evvettt bab babaa
-şimdi git yüzünü yıka. dudağın patlamış buzdolabından buz koy.
-peki bab aa
-gel ulan şerefsiz bi sarılayım sana... kıyamıyorum ulan... (anam ne şefkatliii)
