Turgenyev’in hayatındaki bir dizi değişikliğin başlangıcında bu dev eser yatıyor. Roman yayımlandıktan hemen sonra, içinde barındırdığı ağır toplum eleştirileri sebebiyle, yazar ülkesinden ayrılmak zorunda kalır. ivan Turgenyev’in başyapıtı Babalar ve Oğullar, salt bir kuşak çatışması vakasından öte, geleneklere sistemli bir karşı çıkış tavrını ortaya koyar. Bazarov’un çatışması yalnızca üst soyuyla girdiği uyumsuzlukları değil, çağdaşlarının tüm kabullenişlerine yönelttiği itirazları da içerir. 19. yüzyıl Rusya taşrasının bu yalnız ve ıstıraplı delikanlısında ete kemiğe bürünen nihilist felsefe, edebiyat tarihinde ilk kez bir romanın üzerine kurulduğu ana tema olarak karşımıza çıkar.
bazarov karakterini bir türlü sevemedim bu kitapta. aykırı görünmeye, bir şeyler etrafında dolaşıp kendisini sınırsız gibi gösterip yine en büyük sınırları kendisine çizen adam. çevremizde de vardır bunlardan. ben sevmem işte. daha çok arkadiy ruhlu olduğum için sanırım. bazarov tipleri ya olmamalı ya da erken ölmeli. 45 yaşında hala hiçbir şeye inanmayan insan var olsa çok saçma olurdu.
notlarımın arasına bakınca 2 kelam da kitaptan bir şeyler yazıyım dedim.
"Ölüm eski bir şakadır, ama herkese yeni görünür."
"Hiç aşık olmamış her kadın gibi o da neyi istediğini bilmeden, bir şeylerin olmasını istiyordu.Her şeyi istediğini sanmasına karşın, aslında istediği bir şey yoktu."
Şu ana kadar okuduğum en iyi romanlar arasında yerini aldı. Hele son otuz sayfasını göz kırpmadan, nefes almadan okudum. Bazarovun ölümü derin bir yasa boğdu beni. Sen Ölecek adam mıydın be bazarov..
yaş küçükken okunmayıp sıkılıp atılan, büyünce ne anlatıyor la bi okuyayım denilen, klasik olmayı kesinlikle hak etmiş kitap. okuduğunuz zaman kesinlikle yaşamınıza bir şeyler katacaktır.
rus edebiyatının ilk modern romanı denilebilir.
romanda farklı iki jenerasyonun çatışmasının yanında derin ruhsal tahlillerin yer alması gelecekte birçok yazar içinde örnek teşkil etmiştir. ayrıca roman sizi 1830'ların rusya'sına ışınlıyor diyebiliriz. yani bitirdiğinizde o zamanların toplum yapısına dair az buçuk bilgi edinmiş olabiliyorsunuz.
nihilist asi oğlanımız bazarov'a değinmeden olmaz tabi. bana daima gregory house'ı çağrıştırmaktadır. sanata ve romantikliğe bakış açısı sert olsa da, okurken size küfür ediyormuş gibi hissetseniz de kitap bittiğinde favori karakterlerim listesine atıyorsunuz kendilerini.
ah, evet! Bu mezarda ne denli tutkulu, günahkar, isyankar bir yürek yatıyor olursa olsun, üzerinde yetişen çiçekler gene de masum gözleriyle uysal, sakin bakar bize: Yalnızca ebedi huzurdan, doğanın "kayıtsız", büyük huzurundan değil, ölümsüz barıştan, sonsuz yaşamdan da söz ederler... r.i.p. bazarov
edit: Отцы и дети (Ottsı i Deti) direkt çevirisi babalar ve çocuklar olsa da edebiyatımıza babalar ve oğullar olarak yerleşmiştir.
öncelikle üstte birini görmüştüm bazarov a küfrediyordu. bu arkadaşın edebiyattan anladığına inanmıyorum çünkü kitapta bazarova küfredilecek bir vaziyet yok hele bitrdiyseniz kitabı. böyle leş insanların mümkün olsa kitap okuması bile yasaklanmalı. komik mi olduğunuzu sanıyorsunuz seviyesiz herifler?
kitaba gelirsek, gerçekçi(realist) kitapların hastası olan ben dumana göre daha az etkilensem de sonuna doğru büyük bir heyecan ile okudum.
artık bir yazıyı kimin yazdığını bilmeden okusam bile turgenyev in yazdığını anlarım çünkü cümle kuruş biçimini üslubunu, flaubert etkisini ayırt edebiliyorum. o özen göstermemiş gibi gözükerek sanatsal yazma etkisini.
Karakterine aşık olduğum kitap. (bkz: bazarov)
kitap bitince editlerim kitap hakkındaki düşüncelerimi. Aşık olduğumu söylemeden edemedim. Bazen ''çık o kitabın içinden'' diyesim geliyor. Aklımda canlandırdığım bıyıklı bazarov'un hayalini görüyorum. Gariptir efendim. Yaşamayanlar anlayamaz.
2 kere okuyup her seferinde ayni derecede duygulanmami saglayan Turgenyev romani. Hayatima ilk kez nihilizm kavramini katan, beni klasikleri okumaya daha bi sevk eden romandir ayrica.
--spoiler--
arkadi ve bazarov adlı zıt karakterli diyebileceğimiz iki arkadaşın ve ailelerinin ve güzel, soylu ve zengin bir dul olan adintsovanın etrafında şekillenen bir turgenyev eseri. bütün kuralları, kanunları, aşkı, ilahi kudreti reddeden nihlist doktor ve doğa bilimci bazarov kitabın başından sonuna kendimizi özdeşleştirmediğimiz ve iyi yürekli delikanlı arkadiden uzak durmasını istediğimiz bir karakter olarak yazılmış. arkadinin amcası (...) petroviç le olan münakaşalarında, tartışmalarında zavallı adamcağızı çileden çıkarması, onu üzmesi okuyucuyu sinirlendirsede (...) petroviçle yaptığı düelloda gösterdiği yiğit tavır bizi ona az da olsa yaklaştırıyor. ve ölüm döşeğinde yaşadığını hissettiğimiz pişmanlıklar, adintsovaya olan karşı konulmaz özlemi, ailesinin perişan hali ona acımamıza sebep oluyor. nihayet ölümü ve ailesinin durumu bir yeşilçam filmini dolduracak kadar hüzünlü. muhakkak olan hikayemizin kaybedenini bazarov olduğu. arkadi ise adintsovanın saf, temiz, güzel kardeşi katya ile evlenerek hayatının en makul işini yapıyor ve bir ömür sürecek mutluluğun kapısını aralıyor. adintsovanın ömrünü yalnız geçireceğini sanıyoruz ama kitabın sonunda onunda bir mantık evliliği yaptığını öğreniyoruz.
--spoiler--
en kısa zamanda okumaya başlayacağım kitap.
rus edebiyatından olur da kötü olur mu hiç bi kitap.
turgenyev amcamız eminim sürükleyici bir kitap yazmıştır.
Turgenyev in nihilizm akımını romanlastırdıgı bir eseri olmakla beraber klasikler arasında yerini alır. Bazarov özellikle çok ilgi çeker bu eserde. Oldukça etkileyici bir romandır.
etkilendiğim nadir romanlardandır. turgenyevin el emeği göz nuru, nihilizmi ve yeni insan karakterini bazarova giydirmiş ve huzurumuza sunduğu romandır okurken gerçekten ana karakterin verdiği tepkiler düşünceler tam olması gerektiği gibi olduğunu görürsünüz ve bazarov sizin içinizdeki mükemmel insana dönüşür romanın sonunun iyi yada kötü bitmesinin hiç bir değerinin olmadığı bilirsiniz artık sizin içinizde yeni bir bakış açısı doğmuştur.
