ekmek kokar baba, butun gun ekmek kavgasında canını disine takıp mücadele etmis bedeniyle eve geldiginde hasret kokar baba, umut kokar evladının burnunda...
akla güven, sıcaklık, özlem, gözyaşı, terkediliş, baba sevgisi gibi karmaşık duygular getiren koku.
on bir yıldır duymadığım, unuttuğum, özlediğim koku...
yıllarını harcamıştır, çocukları rahat yaşasın; hiç bir zaman kimseye ihtiyaç duymasın ve kaliteli bir hayata sahip olsunlar diye.
bunu büyük ölçüde başarmıştır.
emek doludur o koku.
gurur doludur babanın kokusu.
baba gibidir o koku, her zaman kuvvetle hissedilen...
içinize farklı bir haz yaşatan kokudur. güven verir, korunduğunuzu, sevildiğinizi hissedersiniz, yanınızda olması size cesaret ve mutluluk verir. size oğlum deyip sarılmasada, size bir kere bile seni seviyorum oğlum dememiş olsada, sürekli sizden şikayet etsede o koku hiç bir şeye değişilmez.
küçükken baba işe gider gitmez yataklarına koşup babanın yastığına kafanızı koyduğunuzda, kucağına aldığında başınızı boynuna gömdüğünüzde, eve geç geldiğinde sarhoş haliyle öpücem diye peşinizden koşarken, mutsuz olduğunuzu anladığında yanınıza oturup kolunu omzunuza attığında aldığınız kokudur, her ne olursa olsun başka hiçbir yerde ve hiçkimsede olmayan sevginin, gücün, güvenin kokusudur...
