haklı olduğunu göstermek için konuşanı da, normalde konuşanı da itici olan insandır. mıy mıy da olmayın, bağırarak da konuşmayın. normal bir tonunuz olması gerekir.
sesi yüksek olunca haklı olacağini, her dediğinin yapılacağıni zanneden insandır ama bağırdığı sürece kimse onun ne soyledigiyle ilgilenmez. varlığı bile katlanilamaz olur bir süre sonra, bu yüzden yalnız kalır. hatta yalnızlığı için başkalarını suclar ve daha çok yalnizlasir.
kendisini kontrol edemeyen birinin başkaları üzerinde söz sahibi olmaya çalışması da ayrıca komedidir.
Bazen duyuramıyor, genelde ise susturmaya çalışıyordur. Öfke boşaltma aracı olarak kurban seçtiği kişiye karşı öyleyken sevdiği birine gayet kibar ve saygılı konuşabilir.
Bence bu genetik. Çünkü bazı insanlar konuşurken istemsiz bağırmaya başlıyor. Mesela ben. Hayır sinirlenmiyorum, gayet sakinim ama bağırmaya başlamış oluyorum, ses tonum yükselmiş. Konuşurken kendini çok kaptırmakta olabilir.
