Yalnız, duygusal, içine kapanık olanların olmak istediği durumdur. aşık olduklarında sorunlarının azalacağını düşünürler. hayallerindeki kişinin karşısına çıkmasını umut ederler. platonik olarak yaşarlar bu dönemde aşklarını. ama karşı tarafın bundan haberi yoktur.tavşan daha küsmüştür ama dağın haberi yoktur. kürk mantolu madonna'daki adam gibi bir hayat sürerler.
bir yazarın hikayelerinin esas kadını, bir bestecinin ilham kaynağı, bir şairin en güzel dizeleri, bir ressamın en güzel eseri, dahası bir erkeğin kalbinin atma sebebi olmak gibi. böyle şeylerin olmadığını bilmek, aşık olma hissimi öldürüyor.
Ev arkadaşımın yaşadığı olay çocuk melül melül etrafa bakıyor sezen aksu dinliyor bi ara kaptırmışım kendimi şarkılara az kalsın bende olmayan bir sevgili yapıp ondan ayrılıp aşk acısı çekicektim allahtan ilhan iremden boşver boşver arkadaş başka bulursun nakaratı geldi aklıma.
Bir zamanlar istedigimdir. Hayalimden bıktığım zamanlardı(hayalim dediğim kişi hayal olarak aşık olduğum adam ki hala seviyorum galiba çünkü tamamen bana ait biri). Cok ozeniyordum dısaridakilere bende tatmak istedim gerceğini ama her b*ka ask dersen sarpa sararsın durumuna düstum. Neyse bir gerizekalıyla sanal olarak cıktım. Sanal diyorum cünkü şahsen kendilerini canlı olarak hiç görmedim. iyikide gormemisim. Ya ben bu gerizekaliya bir ozenti olarak asik oldum. Keşke olmasaydım. Sizde olmayın. Çünkü aşık olmak elde olmayan birşeydir. Kalp ister ve sizde tıpış tıpış uyarsınız.
(bkz: yazasım var)
Benim durumumun özetidir. O kadr film izleyip kitap okursam tabi isterim. Şimdi bir aşık olduğum çocuk olsa. Sevgili olsak. El ele tutuşsak. Sarılsak. Gözlerimiz aşkla parlasa. Dünya bizim olsa. Bizden mutlusu olmasa. Birbirimiz için yaratılsak. Fena mı olur ha?
Aşkın tarifini yapanlara ayaklarım dolaşarak geçip bir kenara oturmam gerekiyor sanırım. Rahatsız olmayın bir kaç cümle laf edip kalkıcam. Ha bu mu rahatsız ediyor sizi asıl? Neden aşkın ne olduğunu biliyor musunuz yoksa? Milyarlarca insanda biliyorsa boş konuşmaya gerek yok diyorsunuz yani. Haklısınız bi bakıma. Aşkın en güzel yanlarını yaşamadım. Hep hayaliyle dolandım durdum. Aşkın gölgelerinde güneşten korunurken aşkın güneşin ta kendisi olduğunu fark etmem ve güneşin batmasını sonradan fark etmiş olmam benim hatam. Günlerdir bekliyorum diyecem ama bir günün geçmesi için güneşin tekrar doğup batması gerekmez mi? Güneşsiz günler içinde yaşıyor olmam çok kötü olsa gerek. Yavaş yavaş ısınan sudaki kurbağalardan bi farkım yok sanki. Aşık olduğumu sanıyorum ya da olacağımı sanıyorum. Ayran gönüllü biriyim olsa olsa. Köpüklü ayranlardan olsam bari, çok severim köpüklü ayranı. Birazcık ekşi olacak ki boğazdan geçerken ayran içtiğin belli olacak. Her güzel kıza gönül kaptırıyor olmamdan belkide bu ayran gönüllülüğüm. Sahi ya cidden her güzel kıza aşık mı oluyorum acaba? Aşk mı bu be, saçmalıyorum sanki ya da bana öyle geliyo. insanları anlamak için insan önce kendini anlaması gerekiyor sanki. Yoksa ben herkesi anlarım ama daha kendimi bilr bilmiyorken bana darılmalarına anlam veremiyorum. Yok yok iyiyim. Hiç bu kadar iyi olmamıştım. Ya da olmuştum bilmiyorum ama şu an süper hissediyorum. Keşke bir kaç arkadaşım olsaydı da bana hadi üçkagıtçı uyu ve ayıl demezdi. Benimle konuşurdu belki. Hayat hiç acımıyor dimi. Amcasının yiğenimiyim ki bana ayrıcalık tanısın.
Neyse boş konularla kafanız bulanmasın. Gecenin bu yarisinda kaldiysa biseyler.
