belli bir yaşa geldikten, özellikle de acı deneyimler yaşadıktan sonra artık kimseye aşık olmamak, olamamak, bu duruma bir yandan sevinirken, bir yandan da üzülmek, hayıflanmak.
insanın kalbinin taş gibi olması neticesinde gerçekleşecek durumdur. hayatta kime güvenip arkasını dönmüşse kazık yiyen biri için gayet normaldir. her sevişinde acı çekmiş , kaybetmiş insanların zamanla aşka inancı kalmaz. etraflarındaki yalan aşklarıda görerek aşk denilen duygunun olmadığına kendilerini inandırırlar.
aşk, yetenek işi değildir. kaybedilen bir şey varsa, bu sadece aşık olmayı sağlayan etkenlere maruz kalsanız da, artık sizi etkilememesidir. alışkanlık, her zaman iyi yönde olmaz.
kaybedilmez, kaybettirirler.
onlar acıtır hep, giderler, düşünmezler, vururlar hep yüzüne, kanatırlar, parçalarlar ve giderler.
aşk mı bu?
gitmek mi aşk..
bitmesi mi aşk..
aşık olunur mu bunca şeyden sonra..
yetenek falan değil aslında, insan istemez artık aşkı.
duygusuzlaşır, herşeye ağlayan o küçücük bedenler.
büyümektir aşık olamamak..
seversin, beğenirsin ama aşık olamassın artık.
fenadır. aslında aşık olmak kaybedilecek bi yetenek değildir, daha önce yaşanılan kötü ilişkilerden dolayı aşık olunmaya aday olan kişiye fazla şüpheci yaklaşmaktır olan...
acılı bir ayrılıl süreci sonrası bünyenin aldığı tedbirel savunma mekanizmasıdır. kalp diğer herkese o kadar temkinli yaklaşır ki, aynı cesur, gözükara duyguyu bir daha asla tadamaz.
hüzün ile sonuçlanan her ilişkinin ardından kalplerde bırakılan geçiçi hasardır. zamanla kalp hissisleşir taki aranan kan bulunana kadar.
--spoiler--
beni bir ben anlar birde yaradan
bana bir ben lazım birde gönlümde yatan.
mevlana....
--spoiler--
kalbini sadece yaşam fonksiyonu olarak kullanma durumudur. bir karşılıklı sevip de biraraya gelememe + bir de terk edilme durumu yaşarsanız, bu duruma geçmeniz zor olmayacaktır. o andan sonra doğru insanı asla bulamayacağınızı çünkü doğru insan diye bir varlığın olmadığını düşünrsünüz. o yüzden aşık olup da yeniden aynı üzüntüleri yaşamaya gerek yoktur. kızların aşık olmasalar da, kendilerine değer veren erkeklerle birlikte olmalarının en büyük sebebi budur. o saatten sonra aşk değil, garanti ararlar. kendilerini sevip, pervane olan erkeklerin nasılsa her daim yanlarında olacaklarını bildiklerinden, aşık olmadan da yürütürüm en azından başım ağrımaz, canım yanmaz mantığıyla hereket ederler. doğru mudur? bilmiyorum karar veremedim henüz ama aşık da olamıyorum kimseye.
bir ilişkinin bitiminden başlayıp, 1 sene süren durumdur..
insan bile bile kendini ateşe atabilir mi?
insan bile bile kendini aptallaştırabilir mi?
insan bile bile salak olur mu?
insan bile bile hayat karşısında kendini aciz duruma düşürebilir mi?
insan bile bile kendisine başka kimsenin yapamayacağı kötülüğü kendisi yapar mı?
sorularını akıllara getirmiştir..
