Bu ihtiyacı hissetmedim aşık olduğumu düşündüğümde. Hatta söylemeyi bırakın, aynı lisede olduğum halde tanışmadım bile. Uzaktan sevdim, ama harbiden sevdim. Yine olsa yine sever ve söyleyemezdim muhtemelen.
Hissettiğim şeyin aşk olduğunu 2 sene geçince anlamam ve bunu senden başka kimseyle paylaşamamam sözlük. Ben sanırdım ki aşık olunca bulutların üzerinde gibi hissedilir karnında kelebekler uçar. Öyle değilmiş anlatıldığı gibi değilmiş yani hiç. Bulutlara çıkacağına bataklığa batabiliyomuşsun, kelebekler uçacağına içini cenaze evi gibi hissedebiliyomuşsun ve buna da aşk deniyomuş. Anlamam çok uzun sürdü sadece seviyprum sanmıştım, senin için hep bi şeyler yapmak isterken ne yapacağımı bilememek, seni nasıl seveceğimi bilememekmiş aşk. Bocalamakmış çırpınmakmış ama çırpındıkça da batmakmış. Herkesin kendi aşk tanımı varmış meğersem benimki de bu işte senin eserin. Senin her öğlen yemeğe gelmeni beklerdim sen gittikten sonra diğer gün öğlen gelsin diye iple çekerdim, zaman geçmezdi hayat anlamsızdı sanki. Sabahları uyanırdım senden önce uyandıysam eğer yine de senin günaydın yazman için beklerdim, senden o mesajı görüp de uyanmanın güzelliği çok başkaydı gün başlamazdı ki zaten. Aslında hayatımın tümü olmuşsun keşke görebilseydim anlayabilseydim kendimi. Sen beni birakıp gittiğinde annemin dizlerine yatıp çok canım yanıyo diye ağlamayı o kadar çok istedim ki ama yapamazdım, keşke yapabilcek biri olsaydım hıçkıra hıçkıra ağlayabilseydim çocuklar gibi o kadar çok ihtiyacım vardı ki sanki hayatım boyunca bu kadar canım yanmamış gibi. Gelmeni hala çok istiyorum ama gelsen ne değişcek ki sen içindeki acıdan sıyrılamicaksın ben de senin yara bandın olamicam. Bizden olsa olsa koca bi hiç olurdu öyle de oldu zaten. Sen benim yaram sen benim çaresizliğimsin. Sana ait olanı senden esirgedim kalbim seninmiş ama ben bunu 2 yıl sonra görebiliyorum. Kalbime o kadar çok uzakmışım ki.. Kendine bu derecede yabancı ve uzak olan biri başkasına nasıl yakın olabilir ki ben de yapamadım işte, seni kaybettim. Senin için beni kaybetmiş olmak çok bi şey ifade etmiyodu belki ama sen benim için çok şeydin ben sende bi hiçken. Bi gün gelir de beni anlarsın umarım kalbimi duyarsın sana koşamayışımı senin için çabalayışımı yerini derinliğini hissedersin. Çok sevdim be kimseye anlatamicak kadar kendim bile anlayamicak kadar...
