3 yıllık bir ilişkinin bitiminin üstünden 9 ay geçti. Asla aşık olmayacağım dedim kendime ve bu süreçte duygusuz birliktelikler yaşadım. sonra farkettim ki benim hiçbir duygum kalmamış. kendimi robottan farksız hissettim. aşık olamıyorum arkadaşlar, olmak istiyorum falan olamıyorum.
herkes kendine göre yorumladı tabi, sonuçta dünya üzerinde henüz genel geçer bir tanımı yok bu zıkkımın.
sıranın bana gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum ben tabi bu arada. kafamda toparladım falan, heyecandan ellerim terliyor az sonra söyleyeceklerimin arkadaşlarım üzerindeki etkisi canlanıyor gözümde. pat sıra bana geldi.
şarabın da vermiş olduğu yetkiye dayanarak durdum ve şöyle dedim; 'aşk, sevginin şov halidir.'
ortam yıkıldı beklediğim etkiyi yapmıştım haklı gururumu yaşıyordum, olmuştu işte be olmuştu.
bu arada arkadaşım bu sözümü alıntılayıp tivit attı sonra ne mi oldu, fenomen tabi ki de 4321313 oldu bir anda takipçi sayısı, arıyorum açmıyor gerçi bu aralar ama işi var herhalde.
evet sevgili arkadaşlar buradan çıkardığımız sonuç şudur ki; kimyamızı bozan bu adını koyamadığımız tatlış duygu yoğunluğu gelip geçtiğinden çokta şey yapıp kafaya takmamak lazım.
insanın ruhuna, bedenine yapışan bir hastalığa dönüşür bazen.
Duygularınız inat eder.
Ya da doğru insan değildir.
Veya yorgunsunuzdur, zamanı değildir.
Belkide aşka olan inancınızı yitirmişsinizdir.
Yani olur öyle şeyler!
yanlış zamanda ve yanlış kişinin karşına çıkmasını bekle.
genelde sistem böyle çalışır.
yıldız tilbenin kış güneşinde belirttiği gibi.
yanlış zaman yanlış insan. koskoca yıldız yanılıyor olamaz..
insanın elinde değilki aşık olup yada olmamak bir bakmışsın o güzel duygunun içerisindesin karşılıklı olursa güzel oluyor tabi bi yere kadar sonu pek mutlu olmuyor genelde geriye psikolojin bozulmuş bir şekilde kalıyorsun çok boktan birşey uzak durun aşk diye bişey yokkk.
