Tamamen doğrudur.
Seven için gurur yapmak tam bir vakit kaybıdır.
Eyy salak olanlar "ay beni bi yalnız bırakır mısın" yada "bi süre konuşmasak mı" diyenler kaybedersiniz yapmayın.
Bu yolda beraber yürümek beraber ıslanmak var.
Ya da vazgeçtim ya. Aşkı alevli, şiddetli, kaotik ve zor kılan gururdur. Dibine kadar da gurur olmalıdır. Kavuşunca, sırnaşınca, kaynaşınca boku çıkıyor zaten. Tutku mesafe koya koya, nefretle yoğrula yoğrula tatlanıyor. Varsın ucunda ayrılık olsun ama aşkta gurur olsun abi.
Aşk adamı ya da ilişki makinası değilim yanlış anlaşılmasın, gavat odunun tekiyim. insan, içerisinde beslediği yoğun tutkuları ve hisleri gösterebilmek için bazen kendinden feragat edebiliyor, ödün verebiliyor. gurur da buna dahil. ilk adımı atmak, birlikteliğin devamı için çabalamak, emek harcamak, zaman ayırmak vesaire.. Yani ne bileyim abi. Bence aşkınız adına gururunuzdan taviz verdiğinizde karşınızdaki insanı da utandırmış olursunuz. Seven insan büyük oynamalı, cesur olmalı; etim yanar diye düşünmeden elini ateşin içerisine sokmalı. Ya zaten hepimiz bu tarz fedakarlıkların beklentisi içerisinde değil miyiz? Sadakat naraları atıyoruz mesela. Ulan böyle birini bulsam hiç bırakmam minvalinde. Kompleks yapmaya gerek yok. Tabularda hapsolmaya hiç gerek yok. Gururun insana köpek gibi zarar vermesinden başka bir olayı olmuyor, ki bunu hayatım boyunca gördüm. konu doğru insanda ölümsüzlüğü tatmaksa kırın şu zincirlerinizi.
Kısmen doğrudur. insanlar fanidir hata herkeste olur. Bazı konuları çok büyüten insanlar olur. Örneğin tek bir yalan için seneler emekler ziyan edenler. Hayati bir yalan olmadıkça veya öyleyse de neden yalana başvurulduğunu hiç düşünmeden karşı tarafın gerçek pişmanlığını kaldığı zor durumları zerre umursamayan insanlar.. Daha çok sırf işkence çektiren gurur faciası çıkar. Mesela insan gibi yollar ayrılmış özlemişsindir hayatında kimse yoktur belki o da özlemiştir hatalar her iki tarafa da birşeyler öğretmiştir bir aramak mesaj atmak birşey değildir. Katır gibi gurur yapanları anlamam.
Lakin belli başlı konularda hayatın ger alanında gurursuz ya da bir insana kul köle olacak kadar aciz zavallı insanların tesellisidir.
En büyük gurur aşkta olur istemsiz bile olsa.
Sevdiğini itiraf etmek bile sana hükümet kurmak kadar büyük bir şeymiş gibi gelir, o iki kelime düğüm olur boğazında.
Çoğu zaman alttan almaktır ask ama tabi ki birbirlerinin her kusurunu kendine sır edinerek devam edebilmektir. Bir gün o sinirlenince siz alttan alacak öteki gün siz sinirlenince o alttan almalı. Unutmayın en buyuk ve sürekli aşklar sabırlı olma surecinden geçer. Uzun ömürlü aşklara...
Sorunları, olumsuzlukları ve iletişim kopukluklarını, ortadan kaldırmak, çözüm aramak, meseleleri diyalogla çozebilmek varken, " gurur" yapıp, hareketsiz kalmak aşkın doğasına ve duygulara yapılan en büyük darbedir.
Fakat, ihanet, hakaret, saygının ve güvenin hasar gördüğü konuların affı yoktur.
Affın olmadığı yerde, gurura da ihtiyaç yoktur zaten.
malesef doğruluk payı ağır basar. dürüst olmalıyım ki acı bi tecrübeyle sabit. aşkta gurur yok, kişilik diye bi şey de yok. kendini kaybediyorsun. kaybetmiyorsan, için dışına çıkmıyorsa, hep içine atıyorsan onun da bir adı var: karasevda. aşk her şeyin üzerine kocaman bir kafes koyup içine kapatıyor emin olun. çıkamıyorsun. zaten bunu hepiniz biliyorsunuz. gurur dediğin şey kızdığında gözünü karartıyor. sonra alıp başına gidiyor. aşkta kırgınlık vardır, hayal kırıklığı vardır. ucunda karasevdaya dönüşmek olmasaydı kalbimizde ağır ceza mahkemeleri kurup her gün müebbetle yargılardık. ve tutuklatırdık...
aşkta gurur olmaz evet, ama biten aşkların ardından sülük gibi yapışmalar, aramalar, sormalar hiç tarzım değil.
yaşıyorsanız gurur yapmayın, kavga mı ettiniz arayın çünkü yarın kavganın sebebini bile hatırlamayacaksınız. kıskandınız mı, yapmayın o adam/kadın size ait darlamayın, hayatını kısıtlamayın.
ama eğer aşk varsa ve o adam/kadın sizin yanınızda değilse siktir edin. aramayın, ne yaptığıyla ilgilenmeyin, nereye ne yazmış, facabook'ta ne paylaşmış, hangi özlü sözleri tweet atmış falan çok gereksiz.
gurur burada devreye girsin, göstermelik değil gerçekten kendinize saygınız varsa sizi istemeyen bir insanın ne yaptığıyla ilgilenmeyin. emin olun her şey daha kolay olur.
insan bazen sevgisine yenik düşüp, öbür yarısı olduğunu sandığı insan uğruna benliğinden ödün verip kendisi gibi davranmayabiliyor. Sonra bi bakıyorsun aslında kendin olmamaktan kastın kendini onda bulmakmış. Bundanmış yaşadığın gel-gitler, bundanmış tüm yaşanmamışlıklara inat aşkına sahip çıkmak isteyişler. Peki ya sevdiğin, "diğer yarım" dediğin aslında yarın değil de yaransa?
