"inan çok çalıştım, bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için,
neyim var ki sanki senden başka?
hadi son bir kez ceplerini yokla aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz."
beni en çok etkileyen kısım, o kusursuz arka müziği her girdiğinde, nakaratı söyleyen kadındır. boşuna değil özellikle kadın seçilmiş. sözler şöyle;
aşk kırıntısıyla doymaktansa
tek başıma aç kalırım bu hayatta
paylaşacak bir şey artık yoksa
bir erkekle, bir kadın arasında
bu zamana kadarki tecrübelerime göre, bir kadın flörtten evliliğe kadar ilişkinin her evresinde aşkı hissetmek ister, aşkı hissetmiyorsa aç kalmaya razıdır. bir kadını sizde tutmak istiyorsanız her o aşkı ve tutkuyu ona hissettirmeniz gerekiyor.
“aşk kırıntısıyla doymaktansa” kısmının melodisini arı mayanın şarkısına benzettiğim teoman şarkısı. biraz üzüyor, biraz da umut veriyor sanki. her gün, her an yoklayın ceplerinizi. umarım bulursunuz.
