--spoiler--
savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye;
zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın.
raksederken mahallenin maşallahı, eyvallahı,
güzelleş be oğlum, şimdilik, ölümüne kadar hayattasın.
--spoiler--
tanım: aşırı sağlam filmdi. hakkaten ağırdı da yani.
filmde yukarıda okuduğum diğer yorumlara nazar okan bayülgenin performansını beğenmesemde (bkz: mustafa uğurlu) ve (bkz: müjde ar) oyunculuğuyla adeta ders vermiş zaten konu itibariyle vurucu olan filmi harika hale getirmişlerdir. birde (bkz: arap sado) vardır ki abimiz diyesim geldi.
ben on bir yaşımdayken çekilen ve benim çok geç izlediğim* muhteşem bir film. müzik, kadro mekan kurgu hepsi de muhteşemdi. diyebilirim ki türk sinemasının belki son 30 yılının filmi bu. okan bayülgen gerçeği ile yüzleştim bir kere. zaten severim kendisini ancak daha bir büyüdü gözümde.
izledikten sonra metin kaçan'ın romanını okumak farz oldu artık. muhakkak ki roman filmden de güzeldir.
çevrildiği yıllarda izlemeyi çok isteyipte aa açıktır o film diyen annem yüzünden gidemediğim filmdir. * bugün izledim ve bayıldım gerçekçi ve izlenmeye değer.
soundtrack'ini dinlenildiğinde harika duygular kaplar insanı. bir de bu bu filmi öyle manitanızla, arkadaşınızla, ailenizle falan izlemeyin henüz izlemediyseniz... tek başınıza izleyin.
soundtrack'i içerken dinlenmemelidir. tehlike arz eder.
arap sado karakteri filmde bünyeye öyle bir titreme verir ki sormayın gitsin.
ayrıca;
savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye, zaman ki sana hasta olmuş, incelikli haytasın, raksederken mahallenin maşallahı, eyvallahı, güzelleş be oğlum şimdilik ölümüne kadar hayattasın. şimdilik, ölümüne kadar hayattasın...
manitalar gece güzelleşir.
zarlar düşeş gelseydi, belki de herşey başka türlü gerçekleşecekti..
filmini her aklıma estiğinde ilk defa izliyormuş gibi garip bir heyecan ile izlediğim en sevdiklerimden birisidir. kitabını okumadan izlediğim için kendime kızgınım. kitabındaki cümleleri filmde bulmaya çalışmaya çabalasam da aynı tat olmuyor. tarlabaşını güzel sıkılmadan anlatan hoş bir 96'lık filmdir. çok bir şey ummadan dönemin şartlarıni düşünerek izlendiğinde harika tat alınılır.
--spoiler--
savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
zaman ki sana hasta oldu; incelikli haytasın.
nüksederken raksına mahallanein maşallahı/eyvallahı,
güzelleş be oğluuum! şimdilik ölümüne kadar hayattasın.
--spoiler--
"savurulurken raconun kirmizi pelerini o zarif ofkeye
zaman ki sana hasta oldu incelikli haytasin
raks ederken mahallenin masallahi eyvallahi
guzelles be oglum simdilik olumune kadar ayaktasin" repligiyle taht kurmustur.
